Koha e Ardhjes

[NoName]

Filloi Koha e Ardhjes


Papa Benedikti XVI kremtoi sot, në Bazilikën e Shën Pjetrit në Vatikan, uratët e para mbrëmësore të së dielës së parë të Kohës së Ardhjes, cikli i tretë sipas Kalendarit kishtar.

Filloi, kështu, një kohë hiri, në të cilën rijetojmë pritjen e gjatë që i parapriu Mishërimit të Zotit, kohë në të cilën Kisha kremton, në mister, përmbushjen e shëlbimit, në pritje të ardhjes së fundit të Zotit. Edhe nesër në Lutjen e Engjëllit të Tenzot Ati i Shenjtë do të kujtoi pikërisht fillimin e Kohës së Ardhjes. Krijimit të atmosferës së kësaj Kohe liturgjike iu kushtua edhe projektimi i parë i filmit “Nativity” – “Lindja e Krishtit” e Katerinë Hardvik, në sallën e Palit VI në Vatikan. Përmes tij transmetohet me mjete filmike misteri i Mishërimit të Krishtit, duke i qëndruar shumë besnik rrëfimit Ungjillor e duke u mbështetur në traditën e madhe ikonografike të artistëve të të gjitha kohërave, që kanë pikturuar amësinë e Virgjërës Mari.

“Varfanjakut të Betlehemit” iu kushtua edhe lutja e shkruar me këtë rast nga imzot Angelo Komastri:

O Zot, në sa koha i shkatërron të gjitha shpresat,
e vetmja shpresë mbetesh Ti!
Në sa shekuj e shekuj me mijëra
kalojnë e zhduken,
Ti mbetesh përherë i ri.
Ti ruan freskinë e lules e të gurrës së acartë.
Në sa pasuritë gjithnjë më shumë zbulojnë
një fytyrë që gënjen e grimcohet,
Ti prap na mahnit, na josh përsëri
veç me varfërinë e Betlehemit.
O Zot, lodhur janë fjalët,
premtimet vijojnë të përsëriten
e të kundërshtojnë vetveten pambarim.
Po flakëza e shpresës në shpirt nuk na shuhet,
etja për dritë rilind pambarim;
e pritja lulëzon përsëri.
Presim diçka, presim Dikë.
Të presim Ty, o Foshnje e varfër e Betlehemit,
je ti përgjigja që në shpirtin tonë jehon,
Ferishte e Betlehemit,
je pasuria që ne s’e kuptojmë,
Ti, varfanjak i Betlehemit,
je paqja që aq fort na mungon.
O Zot, i lindur në Betlehem,
qytet i varfërisë e i vogëlsisë sonë,
vrapojmë pranë Marisë,
të të shikojmë me sy,
të të duam me zemër,
për të qenë, më në fund, me Ty, të lum,
o Varfanjak i Betlehemit,
se vetëm Ti mund të na dhurosh,
një rreze drite në errësirën tonë.
Amen.

[NoName]

Koha e Ardhjes na përgatit për Krishtlindje


Me të dielën e parë të Kohës së Ardhjes, për Kishën filloi viti i ri liturgjik.



Imzot Angjelo Komastrin shpjegon se ç’është Viti Liturgjik?
Përgjigje: - Viti liturgjik është rrugëtim, është kohë që lëviz duke na bërë ta rijetojmë jetën e Jezusit. Pritjen, Lindjen, Mundimet, Ngjalljen, Rrëshajët: për ne të krishterët koha nuk ka kuptim në se nuk lëviz rreth Jezusit e, me qenë se mësojmë gjithnjë nga Jezusi, kemi nevojë të kthehemi vazhdimisht tek misterit i Krishtit, që të na hyjë në shpirt deri në atë pikë, sa të mund të themi me plot gojën se jemi të krishterë, që do të thotë njerëz të cilët kanë aromën e Krishtit.

Pyetje: - Kjo kohë, që ka në bazë fjalën ‘Ardhje’, na bën të mendojmë se pritet diçka që do të ndodhë…?
Përgjigje: - Është e vërtetë se Koha e Ardhjes na shtyn të mendojmë se do të ndodhë diçka, por niset nga diçka që ka ndodhur tashmë. Koha e Ardhjes niset nga Lindja e Zotit, nga ardhja e Jezusit në histori për të hapur brënda kësaj historie, të njollosur nga mëkati, një shteg shëlbimi. Ne e dimë se kjo tashmë ka ndodhur, Biri i Zotit është bërë njeri, ka hyrë në historinë tonë deri në atë pikë, sa ne sot mund të themi se jemi farefis me Zotin, sepse Zoti u bë njeri; por shëlbimi nuk është përmbushur, shëlbimi nuk është kryer, shëlbimi nuk ka përfunduar; shëlbimi ka filluar, ka nisur si tharm, si fryt i parë. Ne presim kthimin e Jezusit, që të përmbushet shëlbimi, që njerëzimi të çlirohet plotësisht nga pesha e fajit e bota të çlirohet nga skllavëria e mëkatit. Ne presim qiej të rinj e tokë të re, presim Jeruzalemin e ri e prandaj, ndërsa kujtojmë ardhjen e Jezusit në histori, ndezim kandilin, ose më mirë të themi e mbushim me vaj – për të shkuar pastaj të përgatitur si duhet në takimin me Zotin që vjen.