Autori, di gje si mund te bej kerkim per postimet e tua ne lidhje me filma te caktuar, provova ta beja me "autori" si anetar dhe titullin e filmit, po nuk dilte gje. Psh jam kurioze a e ke komentuar "Rocknrolla", ose "No country for old men" etj.
Autori, di gje si mund te bej kerkim per postimet e tua ne lidhje me filma te caktuar, provova ta beja me "autori" si anetar dhe titullin e filmit, po nuk dilte gje. Psh jam kurioze a e ke komentuar "Rocknrolla", ose "No country for old men" etj.
Ka nje zgjidhje te thjeshte, pyetja jote :Postuar mė parė nga D&G Feminine
shko ketu : http://filmjournal.net/autori Eshte blog-u im; aty ke TE GJITHA postimet qe kam bere ketu tek forumi, per secilin film ne veēanti (kuptohet, ne blog mungojne komentet e pjesemarresve te tjere te ketij forumi, ne lidhje me filmin X (iks) apo Y (ypsilon). Por postimet e mija per secilin film, jane te gjitha.
Pra, shko tek hapsira bosh, ne krye te faqes, djathtas, dhe click "SEARCH". Tek hapsira bosh, vendos titullin, por kujdes, naganjehere, une i perkthej ne shqip titujt e atyre filmave qe jane ne gjuhepak te njohura, dhe i lė ne origjinal titujt e filmave qe jane ne gjuhe te njohura, si psh ne anglisht, italisht apo frengjisht. Keshtu qe, nese nuk te del rezultati i kerkuar, vendos emrin e regjizorit : ai eshte I NJEJTE kudo e kurdo !
1. Nuk e kam pare ndonjehere "Rocknrolla", pra as e kam komentu.
2. "No country for old men" e kam pare, por me kujtohet qe kam shkrujt pak... ; Me se tepermi, me kujtohet te kem dialogu ketu ne forum me "korēarin". Film i mire (e kam ripare rastesisht para pak muajsh).
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga autori : 06-05-2010 mė 08:58
Historia e krizes ekzistenciale te Roger Greenberg (rol i luajtur nga Ben Stiller, i mrekullueshem !), permes nje filmi, qe eshte hiē me pak e hiē me shume, antiteza e komedive romantike amerikane, te cilat ne pergjithesi nuk te bejne as te te qeshesh, as te enderrosh.
E prap se prap, "Greenberg" eshte komedi ! Dhe fort e mire !
"Greenberg" te kujton te mrekullueshmin "Funny People" te Judd Apatow-t, ( http://filmjournal.net/autori/2009/1...e-judd-apatow/), pasi dhe ne kete rast, ne qender eshte nje tip tek te 40-at, veēse siē e thashe me lart, me se shumti behet fjale per nje krize ekzistenciale, dhe jo fort krize moshe. Duke larė hesapet me konfliktet e rinise se tij, Roger Greenberg i jep mundesi vetes te jetoje tjeter gje, nje "tjeter jete".
Ne film nuk behet fjale per Ameriken e winners-ave (ufff, me ne fund !!), e cila ne fakt, ne film, eshte e simbolizuar permes nje shtepie te madhe kaliforniane, pronarėt e te ciles ikin qe ne fillim te filmit, per te hapur nje hotel ne ... Vietnam !Shtepine ja lene asistentes se tyre personale (luajtur nga Greta Gerwig - roli i pare i saj, por me siguri do ja degjojme emrin per mire kesaj aktoreje te magjishme !), dhe vellait te te zotit te shtepise : Roger Greenberg-ut (dmth, Ben Stiller-it), tip menefregoje (siē themi shpesh ne shqip).
A thua se regjizori Noah Baumbach do te na thote se Amerika funksionon po aq mire, ne mos mė mire, pa winners-at e saj !
Personazhet pothuaj nuk jane fare te paragjykuar. Ja per shembull nje ilustrim : skena e festes se adoleshenteve, gjate te ciles "bėn nje byth vend" edhe Ben Stiller : dy gjenerata bashkjetojne qetesisht me njera-tjetren, e kritikojne nga pak njera-tjetren, por nuk injorohen mes vedit. Te vetmet kritika per Ben Stillerin vijne nga vellai i tij magaloman e super i pasur (winner dhe shkuar winner-it !), nepermjet telefonatave te tij nga ... Vietnami ! 40 vjet pas "Bomb Hanoi", ja ku erdhi koha per "Visit Hanoi". Ne 2050-n, femijet e vellait te personazhit kryesor, me siguri qe do shkoje te ndertoje nje hotel ne... Bagdad !
Ben Stiller e mban ne vetvete dufin qe ka per kete bote, por gjithsesi, arrin te komunikoje. Perbuzjen qe ka per boten aktuale, e shpreh permes letrave-trakte qe u shkruan Firmave te medha; dashurine per famijen e te vellait e shpreh permes dashurise qe ka per qenin e ketij te fundit (duke i ndertu nje kolibe !); dashurine qe ka per "asistenten personale" te familjes se vellait, e shpreh permes copjeve te CD-ve qe ja dhuron, ose duke i lene mesazhe tek celuluari.
Shkurt, jo dhe aq i shkeputur nga bota reale (i ē'konektuar) : mė se shumti, i keq-konektuar...
Rilindja i vjen me ne fund permes publikimit ne "New York Times" te njeres prej letrave te shkruara prej tij. Roger Greenberg arrin te hyje perseri ne jete, edhe pse gjithmone nė "buzė" te jetes... (next to).
Greenberg thote ne film nje fraze, qe me duket esenca e filmit : "Nje here, nje psikolog me ka thene qe une jetoj mė se shumti me te shkuaren se sa me te tashmen. Dhe ndodh keshtu, sepse nuk e kam jetuar aq mire pikerisht atė, pra te shkuarėn" !
shenim: eshte entuziazmues fakti qe nje star amrikan si Ben Stiller, pranon te luaje ne nje film kaq te pa-bujshem, realizuar nga nje regjizor vertet autorial (para disa vitesh, i pata pare filmin e tij te pare,
The Squid and the Whale (Oktapodi dhe balena) http://filmjournal.net/autori/2009/0...noah-baumbach/ - fort i mire !!).
Me siguri, Ben Stiller nuk i ka kerkuar asnje grosh regjizorit, po te kemi parasysh faktin se behet fjale per nje film te thjeshte indipendent.
Kjo i shton akoma me shume vlerat atij, qe gjithsesi, mė eshte dukur nga te rrallet komikė amerikane qe me kane bere gjithmone te qesh !
Bravo !
8.2
Autor, kete fundjave del versioni i fundit i Robin Hood me Russell Crowe. Nga i njejti rregjizor qe ka bere Gladiator. Do e shofesh qe ta disktuojme bashke?
cant wait to see it.
Music to my heart that's what you are, a song that goes on and on.....
Kisha shkruar para nje muaji, lidhur me fillimin e Festivalit te Kanes :
Sot, pas nje muaji, mund te konfirmohet se dje, e djele 23 Maj, Tim Burton, president i Jurise ne festivalin e ketij viti ne Kane, pati k.oqe per ti dhene Palmen e Arte tailandezit !!
Qe prej Cronenberg-ut, ne 1999-en, kur ne edicionin e atij viti 'guxoi' ti jape Palmen e Arte nje filmi aq autorial sa "Roseta" e vellezerve belge Dardenne, kishin kaluar 10 vite qe Palma e Arte ishte kthyer ne kompromis artistik dhe u jepej filmave te dobet artistikisht. Tim Burton kete vit konfirmoi dyshimin tim te kah-hershem se eshte nje regjizor-autor i vertete, e mbi te gjitha kurajoz (por qe sigurisht, perpiqet me sa mundet ne krijimtarine e tij, brenda sistemit hollywoodian, per te realizuar filma me individualitet).
Ne foton e meposhte, regjizor tailandez Apichatpong WEERASETHAKUL duke marre dje palmen e Arte per filmin e tij "Uncle Boonmee Who Can Recalls His Past Lives", nga duart e Tim Burton-it (djathtas ne foton e pare)
Bravo, bravo, BRAVO !!
Palma mė e bukur, pra ēmimi mė i bukur, qe prej "ēmimit je jurise " dhėnė Antonionit ne 1960 per filmin "L'Avventura".
"Oj nan moj, thenke, a ma ep thiken ta prej Ameriken?"
Argetohu me parashikimet e ketyre nazi- k.oqeve te kandarit te "figaro'-se :
Mu kujtu nje dialog i Godard tek 'Masculin/Feminin' :
- Jean-Pierre Léaud (qe flet nga haleja) : S'ka me leter higjenike !
- Marlčne Jobert : Ke Figaro-n mbi komodine !
Hmm, ndersa mua per nder filmat e Tim Burton me kane lene per te deshiruar. Vizualisht jane te pakten mbreslenes por si histori s'me kane bere pershtypje te forta. Big Fish ishte OK nga momenti ne moment por si histori e tere s'kishte ndonje surprize te kendshme aty. Ky i fundit njehere, Alice in Wonderland ishte tmerr fare po hajde po ja hedhim shkrimtarit fajin. Nuk me pelqen qe Burton i perkushton shume rendesi fryrjes se personazheve ne permasa me te gjera se e perditshmja dhe jo shume domethenies dhe cilesise se historise ne teresi. Nuk jane te pakte krijuesit qe bejne te njejtat gjera qofte edhe ne media te tjera.
"Kto pershembull i kput ai neni per pervetsimin e burrave t'martum"
Filmat e Burton-it (ata te miret), kane te bjene me magjine, me adoleshencen e imagjinuar, dhe sidomos me personazhe margjinale ; Burton eshte magjistar. Por ne si shqiptare, kemi pak probleme me boten e "magjishme" (te themi keshtu), se edhe ne femijeri apo adoleshence, nuk jemi rritur fort , me "cudira". E kam pas vete kete "problem" ne ndjesine time ndaj filmave te Burton, ne fillim...
E bejme keshtu : perpiqu te gjesh filmin e tij te pare fare "Pee Wee" (per mua, me i miri i tij, nje kryeveper e vertete), dhe te tretin , "Edward scissorhands"
S'besoj qe eshte se une nuk i kuptoj personazhet e tij sepse gjenerates time s'i kane munguar as librat e femijerise as influencat e jashtme dhe une personalisht jam rritur ne ShBA por thjesht mendoj qe si eksperienca gjitheperfshirese nuk jane shume argetuese ose ndikuese (pervec vizualisht).
Pervec PeeWee qe jam dakort, edhe une vdes per ate film edhe sot e kesaj dite dhe shoqja ime ngre nje vetull sa here me shikon duke e pare. Hah, nuk e dija qe Burton ishte rregjisor ne te!
"Kto pershembull i kput ai neni per pervetsimin e burrave t'martum"
Te Tim Burton me pelqejne "Corpse Bride" dhe "Edward Scissorhands", ky i fundit ndoshta ngaqe kam nje pasion te vecant per Johnny Depp
Ndersa ne Corpse Bride pervec faktit qe eshte i pari animation film ku eshte perdorur teknika e stop-motion dhe per kete mendoj se Burton ka bere nje pune te shkelqyeshme me pelqejne edhe konstrastet e ngjyrave midis botes se te gjalleve bardhe e zi dhe botes e te vdekurve me ngjyra.
Kete "Pee Wee" se kam pare...
Jo vetem qe Tim Burton i dha filmit nje titull te rendesishem per karrieren e nje kineasti, por i "tha" sistemit biznes/ kinematografik, se edhe nje film qe nuk kishte nje shperndares (distributor) ne France deri diten e ēmimit, mund te fitoje trofeun aq te lakmuar.
Tashme filmi ka gjetur nje shperndares (Pyramide distribution) dhe ne France del me nje shtator. Na mbetet vetem te presim, nderkohe nuk do ishte keq qe Tropical Malady te rishfaqet ne kinema.
Jo vetem qe Tim Burton i dha filmit nje titull te rendesishem per karrieren e nje kineasti, por i "tha" sistemit biznes/ kinematografik, se edhe nje film qe nuk kishte nje shperndares (distributor) ne France deri diten e ēmimit, mund te fitoje trofeun aq te lakmuar.
Tashme filmi ka gjetur nje shperndares (Pyramide distribution) dhe ne France del me nje shtator. Na mbetet vetem te presim, nderkohe nuk do ishte keq qe Tropical Malady te rishfaqet ne kinema.
Nqs te kujtohet, filmi Chicken Run (e krijuar nga Aardman, e njejta studio qe ka krijuar serite me stop-motion Wallace and Gromit) ka dale disa vite me perpara se Corpse Bride. Bile besoj se ka patur disa filma teresisht me stop-motion perpara Chicken Run.
Te kujtohet nje film i vjeter per femije qe ishte i perkthyer ne shqip ku nje djale luftonte nje ushtri bubuzhelash per te shpetuar motren? Ajo ishte e gjitha ne stop-motion nese me kujtohet mire.
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Harakiri : 28-05-2010 mė 01:19
"Kto pershembull i kput ai neni per pervetsimin e burrave t'martum"
Ke te drejte ti...ka patur shume filma te tjere ne stop-motion. Une nuk u shpreha mire per arsye se nuk marr vesh shume nga teknologjia por ama kam degjuar qe ky film ndryshon pak nga filmat animation te tjere ne lidhje me teknologjine qe kane perdorur per ta realizuar..
lexoje pak kete linkun:
http://www.stopmotionworks.com/artic...dstrpdbare.htm
Sa zili i kam ata qe i mbajne mend filmat qe shohin..mua sikur mi fshin njeri nga memorja pas ca kohe qe i kam pare..prsh kete Chicken Run e kam pare por sme kujtohet hic
Mirė une qe kam qene ne mėmėdh(imb)je gjithe keto dite, e s'kam pare gje, po nuk doli ndonje qe te kete pare ndonje nga dy filmat mė expected te muajit maj : filmin e Godard dhe ate te Kiarostamit ??
Frėngu do te thoshte : "Le cas Mendoza". Qė ne shqip do te jepte : "Rasti i veēantė Mendoza". Dhe regjizori filipinas Brillante Mendoza eshte vertet nje rast i veēante : 9 filma ne kater vjet ! Pra diē mė shume se dy filma ne vit !! Nuk jane te shumte regjizorėt te kene nje mundesi (shanc ?) te tille.
E megjithate, problemi nuk eshte as te besh sa me shume filma, as te besh sa me pak. Problemi eshte se si i ben.
Mendoza e pat filluar mire, biles fort mire, me nje film fort interesant : "John, John" ( http://filmjournal.net/autori/2009/0...nte-mendoza/); me pas, mu dha rasti te shikoja "Serbis", edhe ai, film i mire. Dhe vjet, pashė "Kinatay", zhgenjimi i pare nga ky kineast. Ndersa "Lola" qe pashe dje, i ve kapak ketij zhgenjimi.
Po shpjegohem :
Mendoza perdor aktorė profesioniste ne filmat e tij, por i "perdor" sikur te ishin amatorė. Ne filmin e tij te pare fare, "John, John", nje gje e tille ishte e arrirė dhe nuk perbente ndonje problem. Ndersa tek ky i fundit, LOLA, eshte flagrante pelivanlleku i Mendozes : hileja nuk kaperdihet mė. Dhe kjo, nuk eshte hileja e vetme !
Ka nje skenė andej nga mesi i filmit (gjyshja, personazhi kryesor, ben shurren ne brekė) : deri ne ate moment, asnje note muzike nuk tingellon ne film. Pikerisht, ne ate moment, degjohen nota muzikore ilustrative. Nje tmerr i vertete. Skene mė te shemtuar, kisha vite pa pare ne kinema.
Mendoza filmon sa per te filmuar : nuk ndiej tek "Lola" as ndonje mendim, as intuitė, as ndonje reflektim kinematografik; ka diēka te kalkuluar (de l'ordre du principe) ne dy filmat e tij te fundit, sa ne "Kinatay", aq dhe tek "Lola".
Mendoza pretendon se ben nje kinematografi, te frymezuar nga cinéma-verité e Jean Rouch. Ose, siē i bien shkurt nganjehere njerezit, filma "si dokumentarė". Ne fakt, filmat e tij nuk kane te bejne aspak me kete : jane thjesht hilera kinematografike, te cilave Mendoza ua ka gjetur marifetin, dhe kaq.
3.0
Ajo qe eshte paradoksale, eshte se shpesh, ne Perendim, ata qe e konsiderojne veten intelektualė (ose me sakte, ata qe e shikojne nje film permes llogjikes, e jo permes ndjenjave), mė se shumti nuk i pelqejne filmat e Godard (me demek, "s'kuptuam asgje"). Nderkohe qe, qellimi, te pakten gjate shikimit te pare te nje filmi te Godard-it, nuk eshte te kuptosh, por te ndiesh.
"Film Socialisme" (titulli i vertete i filimit) eshte i ndertuar ne tri pjese : Pjesa e pare, e titulluar "Des choses comme ēa" ("Disa gjera te tilla"), zhvillohet ne nje anije te madhe, kroēerė. Godard trajton ne ate pjese te filmit disa nga obsesionet e tij filozofiko-kinematografike siē jane ato mbi paranė, harresen, Europen, luften... Dhe mbi te gjitha, mu duk mua, Godard ben nje sinteze (round-up) te gjendjes aktuale te imazhit, pra te imazhit viziv. Edhe pse Godard ndodhet ne nje kroēerė perqark Mesdheut, mė shume se nje ndalesė ne portet e Barcelones, Napolit apo Greqise, regjizori ndalon ne portet, ose me sakt nė portat e imazhit : "Socialisme" eshte mbi te gjitha nje udhetim ne "R.M.T.A.F" : ne "Republiken" e Mėnyrave dhe Teknikave Aktuale te Filmimit. Por te kuptohemi : nuk eshte ēeshtje stili, mė duket mua : planet jane ne me te shumten e rasteve plane filmike fikse, e me perjashtim te ndonje zoom-i, nuk ka asnje figure tjeter stilistike. Pra nuk eshte ēeshtje stili, eshte ēeshtje vizibiliteti, dukshmerie : plane te hatashme filmike, te realizuara nga nje qoshkė kabine e anijes-kroēerė, here permes funksionit "video" te nje aparati fotografik, here me kamera mini-DV, here biles me... telefon celular ! Por e perseris : jo per tu bere interesant, jo per te patur nje stil te tijin, por per ta bere te dukshem, te "prekshėm" imazhin ! Dhe per ta diversify (ta beje te larmishem).
Pra per nga forma, nje fare menyre, "SOCIALIZEM" eshte antiteza e "Avatar" dhe kjo, jo vetem sepse Socializmi godarian eshte i kundert me kapitalizmin new-age te fantazise Cameroniane, por mbi te gjitha, sepse filmi i Godard (forma e tij), eshte krejt e kundert me estetiken prej loje-videoje te "Avatar".
"Socializem" eshte, por dhe nuk eshte film politik. Ose eshte ne sensin e principit te famshem godarian : "te besh politikisht kinematografi". Por kurrsesi ne sensin e te berit kinematografi politike. Nese ka nje gjest politik, ai do te qé mos shkuarja e regjizorit ne Kanė, per te prezantuar filmin e tij. Dhe pergjigja qe dha : "Me Festivalin e Kanes, do te shkoj deri ne vdekje, por kurre nje hap mė tutje" ! Dhe, nese filmi perbehet nga 3 pjese (e para, udhetimi ne kroēere; e dyta, historia e familjes Martin, qe ka si biznes te sajin nje pompe benzine qe mban emrin e nje Rrjeti Klandestin te Rezistences anti-fashiste te Luftes se II Boterore, e treta - pjesa historike, nga Egjipti ne Barcelone, duke kaluar per nga Palestina, Odesa, Greqia (Hell as) e Napoli, pra, nese filmi perbehet nga 3 "pjese" (mouvements), jane edhe 3 akte artistike te regjizorit qe kane shoqeruar daljen e filmit :
1. hedhja ne Internet e trailer-it te "Socializem", e qe ne fakt eshte i gjithe filmi, por i kaluar me shpejtesi ne 1 minut e 14 sekonda kohe; 2. Mundesia per ta shkarkuar filmin, ne VOD, ne te njejten dite me prezantimin e tij ne edicionin e Kanes 2010, para dhe se filmi te dilte neper kinema; 3. nderrimi i mendjes nga vetė regjizori per te shkuar ne ceremonite e Kanes, per shkak te "disa problemeve alla-greke" (haha - dmth probleme financiare) - siē u shpreh vete ai.
Keto 3 akte te autorit perkthehen :
1. kam bere nje film, qe, po arritet te gjenit shpejtesine e duhur, mund ta shihni per 1 minut e 14 sekonda.
2. Nese nuk ja arrini kesaj, mund ta shkarkoni ne Web per ... 7 !
3. S'eshte nevoja te shkoj ne Kanė, se filmi qarkullon tashmė ne web, e s'ka nevoje per show qesharakė festivalesh !
Po sikur te jete ky socializmi i vertete i filmit "SOCIALIZĖM" ??
°°°°°°°°°
Ne pjesen e pare te filmit, Godard filmon detin (shume i merzitur deti...!), lojrat e fatit ne anije, pishinat, neonėt (sigurisht neonėt !!), festat (makabre) ne kroēerė, duke tentuar te gjeje metaforen ekzakte per te dalė aty ku dhe do te dalė : ē'po ndodh me imazhin, ne epoken e dixhitalit ?? Ne asnje prej filmave te tij te meparshem, Godard nuk ka shkuar aq larg sa kete here ! Gati-gati, mund te thuhet se subjekti i vertete i "Socializem" eshte ... shpejtesia e imazhit ! te pakten, ne pjesen e pare !
Nderkohe qe imazhi i fundit i filmit eshte nje tabele e zeze, ku shkruhet : "No comment" (rubrike e famshme e Euro-News !). Ftesė per publikun : seanca mbaroi + ftese - urdher("ushtarak"), por po aq sa dhe xhentilesė.
Godard kesaj rradhe nuk duket te jete i inatosur. Filmi biles eshte gati-gati i bute, miqesor. Edhe montazhit "inatēor" godardian duket sikur i jane ulur nervat. Biles dhe melankolia (tipari ndofta mė karakteristik i vepres se tij), duket ti kete lene vendin diēkaje tjeter : ti kete lene vendin bekimit, bekimit se ku po shkon kinemaja, filmi. Godard bekon kinemanė ! Ne moshe 79 vjeēare. Permes nje moderniteti te habitshem !
Sepse filmi "Socializem" ka vertet nje modernitet te hatashem ! Filmi flet ne 7 gjuhe : frengjisht, anglisht, gjermanisht, italisht, arabisht, rusisht, spanjisht ! Ku ka mė nder, per nje festival nderkombetar filmi si ai i Kanes ??! Dhe ē'eshte e mrekullueshme eshte fakti se kete kontemporanitet, kete modernitet, filmi nuk e mban mbi shpine si barrė, por si bekim (grace) ! Pse ? Sepse eshte i realizuar nga ndofta i vetmi regjizor aktual ne botė qe arrin te shohe nė ēdo xhest, ne ēdo gjė, shancin e lindjes se nje filmi ! Godard duket sikur thote : "Duhet shpikur nje regjim bashkekzistence per te gjithe regjistrat e te dukshmes, te shikueshmes, vizuales".
Prezenca e ujit, kafsheve, konfirmon te njejten gje, modernitetin, por ne nje menyre tjeter : pervec misionit te trajtimit te Historise se shek XX (shekull kur lindi kinemaja), filmi, arti i 7-te, ka per mision te mirėpresė te gjitha llojet e imazheve : filmi duhet ta mendoje Historine e te dukshmes si Histori Natyrore, pra si histori edhe te vegjetales, edhe te humanes, edhe te botes se kafsheve.
Ose, te gjitha keto, edhe me shkurt: ndofta duhet te mjaftohemi vetem me titullin : te besh politikisht kinematografi, sot do te thote te tentosh socializmin (shoqerizimin) e imazheve !
10 !
trailer i filmit (pra dhe i gjithe filmi, ne 1 minute e 14 sekonda kohe) :
ps : Rastesia e ka dhene qe, ne te njejten kohe qe del filmi i fundit i ketij mohikani te fundit fare te kinemase, ne librarite franceze qarkullon e para biografi e plote e regjizorit, plot 900 faqe, tejet pasionuese, e qe do ua keshilloja miqesisht atyre qe mund te lexojne ne gjuhen frenge :
Iraniani Abass Kiarostami (http://filmjournal.net/autori/2009/0...as-kiarostami/) eshte pa dyshim nje nga dy-tre regjizorėt mė tė mire boterore te viteve '90, dhe per mua, mė i preferuari nga regjizorėt e sotėm. Qe prej "Ten" (2004), ishin bere 6 vite qe regjizori nuk kish bere nje film te ri !
Sa here e kane pyetur Kiarostami-n se ē'eshte kinemaja sipas tij, pergjigja ka qene : "Kinemaja eshte kryekeput nje genjeshter, por nje genjeshter nga e cila lind nje e vertete edhe me e madhe se dhe vete realiteti". Shpikes i palodhur formash te reja kinematografike, filmat e Kiarostami-t shpesh jane te pershkuar pikerisht nga kjo dilemė artistike : "C'eshte e vertetė ? C'eshte e genjeshtert ne nje film ?!", per te arritur kulmin me ate qe per mua mund te konsiderohet si filmi i tij me i mire : "Close-Up".
I te njejtes venė eshte dhe "Kopja e ēertifikuar" (Copie Conforme), filmi i tij i fundit, prezantuar para pak javesh ne konkurim, ne edicionin e Kanes 2010. Kesaj rradhe, per here te pare ne jeten e tij artistike, regjizori nuk xhiron ne Iran, por ne Itali, ne Toskanė. Dhe, me gjithe admirimin qe kam per punėt e Kiarostamit, kur perpara nje viti mora vesh se filmin e tij te ardhshem do e realizonte jasht Iranit, i vara jo pak turinjt : ne pergjithesi, regjizorėt e medhenj gjithmone kane filmuar ne vendin e tyre (ndofta bejne perjashtim ata qe, ne periudhen e Hollywood-it klasik, vendoseshin ne USA), dhe, sa here dalin jashte vendlindjes, bejne filmat e tyre mė te dobet.
Po me "Kopjen e ēertifikuar" te Kiarostamit, si qendron puna ?
Historia e filmit eshte e thjeshte : nje grua tek te 40-at (aktorja e njohur franceze Juliette Binoche, per te cilen, ne princip, kam alergji !), me profesion antikuare, takon nje dite te bukur nje burre tek te '50-at, anglez, autorin e "The Certified Copy", nje libri i famshem, bestseller, liber qe trajton raportet origjinal-kopje nė art. Debati qe lind mes tyre ka te beje pikerisht me raportet e origjinalit dhe te kopjes se nje vepre arti : Antikuarja mbron tezen se, edhe nje kopje, vlen po aq sa origjinali, perderisa edhe origjinali (psh Xhokonda), nuk eshte gje tjeter veēse kopje e nje realiteti (Mona Lizės).
Te nesermen, te dy heronjt e filmit takohen, dhe kalojne diten bashke. Filmi eshte pikerisht 24 ore nga dita e tyre e perbashket. Pa qene nje ēift i vertete, nje far komedie sentimentale "e ēuditshme" lind mes te dyve, por qe evokon nje ēift ...te vertete ! Pra ē'eshte realiteti ? C'eshte kopja ? Kush eshte ēifti i vertete e kush luan "rolin" ??
Edhe pse deshiron te jete i hollė dhe inteligjent ne trajtimin e kesaj dileme, per mendimin tim, "The Certified Copy" mbetet film teorik, pra qe nuk arrin ta misheroje, ta materializojė (incarner, embody) permes imazhit dhe zerit, pra permes filmit, pikerisht atė, pra teorinė. Pra, diskursi i filmit eshte : nje ēift, ne nje film, nuk eshte nje ēift i vertetė, por eshte magjia e kinemase ajo qe na ben ta besojme si nje ēift te vertete. Dakort, ne leter kjo teori funsionon, ndersa ne film... nuk gjen asnje materializim, nuk ecėn, nuk funksionon : Historia sentimentale qe "lind" midis dy personazheve, e qe do te donte te ishte misterioze, zgjedh gjate gjithe filmit te njejtat perqasje, te njejtat sherre, me te njejten dozė acarimi; gjithe kohen, shohim dy personazhe acarues, tangerlliksa, qe s'bejne gje tjeter veēse flasin per te verteten dhe genjeshtren ne art. Le pastaj dialogjet... qe jane per ti qare me lot e me qyrre.....
Shkurt : na rrofte teoria e filmit, se filmi vetė... ka shku per lesh !
Dhe vijme tani tek Juliette Binoche, e cila eshte vertet aktore qe duhet lidhur me litar (pra s'ka perendi qe ta permbajė !). Nje majmun i lindur ! Nuk arrij ta kuptoj se si ja ka dalė Kiarostami me tė !
Por per aktoren, kam nje "teori" timen (mos e merrni fort seriozisht !
Per mendimin tim, Juliette Binoche eshte nje aktore-djall, ose mė sakt, eshte si mallkim per regjizorėt te cilėt e punesojne. Sipas meje, ekziston nje mallkim qe quhet "Mallkimi Juliette Binoche" :
- Leos Carax-it ju deshen 8 vjet qe te dilte nga "Mauvais sang" dhe "Dashnorėt e Urės se re" (dy filma ku luan aktorja ne fjalė), per te realizuar pastaj, gati 8 vjet me vone, "Pola X", filmin e tij mė pak te frymėzuar. Dhe, qe prej atehere, Carax nuk bo mo filma !
- Kieslowski realizoi trilogjine e tij tangerllikse "Blu - E Bardhe - E Kuqe" (edhe pse, tashmė filmat e Kieslowskit kishin kap maja jo fort te ulta te tangerllikut- pretentious ), dhe pas trilogjise, pas dy vitesh, Kieslowski... vdes krejt papritur !!!
- Abel Ferrara filmon Binoche ne 2005-en tek "Mary", nje film copė-copė, dhe qė atehere... s'ja kemi degjuar mė zerin Ferrarės !
- Haneke iken nga vendlindja e tij, Austria, vjen ne France, filmon Binoche dhe qe prej asaj kohe, i duket vetja si Perendia vete !! (Hajde rrotė hajde...)
- Edhe "Un divan ą New-York" (ku sigurisht luan Binoche !!), film i te mirės Chantal Akerman (qe e dua fort !), thone eshte nje tmerr i vertete... (edhe pse vetė nuk e kam pą filmin).
Dhe tani, mallkimi-Binoche bie mbi ... Kiarostami-n !
Tani : midis gjithe kineasteve te permendur, me perjashtim te Abel Ferrarės, te gjithe te tjerėt e kane germen K ne emrin e tyre (Kieslovski, Kiarostami, Haneke, Carax, Akerman... ). Te jete rastesi ??? Po sikur Binoche te jete vertet nje mallkim per regjizorėt qe kane gėrmėn K ne emrin etyre ??
Cilėt do te jene emrat e regjizorėve te ardhshem, qe do ti nenshtrohen ketij mallkimi ?? Rrjeti i kinemave mk2 te Marin Karmitz rrezik se falimentojne, para se ta financojne ne filmat e saj te ardhshem si aktore; Kitano s'ka nevoje per Binoche : zor se do beje mė filma Kitano...; Kim Ki-Duk me siguri do ta marri si aktore ne ndonje nga filmat e tij, kokėn hėngert kerriēi (edhe keshtu, te ngrene e ka...)! Sokurovi te ruhet... ku i dihet !
Ndersa sa per Festivalin e Kanės, ne afishen e te cilit, kete vit, ishte pikerisht surrati i Juliette Binoche (mallkim ??), ky festival mė mire te pushoje se ekzistuari (dhe biles, mund te pushoje fare mire sė ekzistuari, tani qe me ne fund Palma e Arte i shkoi nje filmi vertetė te arte !!).
nota e filmit : 4.0
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga autori : 11-06-2010 mė 17:29
Pas nje shikimi te dyte te "FILM SOCIALISME" :
Eshte e habitshme te konstatosh se si rrugetimi artistik 50 vjeēar i karrieres regjizoriale te Jean-Luc Godard-it korrespondon me rrugetimin e tij si njeri : e filloi ne 1960 me nje film prej anarkisti te djathte (siē qe "A bout de soufle" [Breathless]) per ta mbyllur 50 vite mė pas me ... "SOCIALIZĖM" !
Ne fakt, Godard ka bere ekzaktesisht te kunderten e asaj qe kam lexuar te kete thene presidenti brazilian Lula (sipas te cilit, nėse nje njeri nuk eshte i majte ne rini, dhe i djathte ne pleqeri, nuk eshte normal !) : I bie vertet qe Godard te mos kete qene "normal" !
Ka diēka prej tragjikeje ne fatin e filmave te tij.
Dikur Homeri recitonte, dhe Greqia rrudhte buzet tek degjonte vargjet e tij.
Godard sot s'mund te shkoje ne Kanė pikerisht per disa arsye "alla greke" (dmth, finaciare).
Problemi nuk eshte thjesht "i natyres greke" (finaciare).
Perderi sa behet fjale per nje poet (Godard) te mallkuar, behet fjale per nje problem GREK.
Domethene, homerik.
Domethene ANTIK.
Behet fjale per Legjendė.
Domethene, per HISTORINĖ.
Regullat e Postimit
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt