Kurse une pashe sot ne 11h05 filmin e Christi Puiu.Me pelqeu.
Kurse une pashe sot ne 11h05 filmin e Christi Puiu.Me pelqeu.
Sussane Bier, regjizorja e filmit tashme te njohur "Open hearts" sjell kete rradhe nje film danez te forte, "BROTHERS" ("Brodre"), i cili rrefen historine e Michael, ushtarak karriere. Michael ka nje grua, dy vajza te vogla te mrekullueshme dhe nje vëlla, Jannik, mardheniet me te cilin nuk i ka aq fort te mira perpara nisjes se tij me sherbim ne Afganistan.
"Brodhers" ishte fitues i çmimit te publikut ne Festivalin e filmit ne Sundance 2005 dhe i disa çmimeve te tjere nderkomebetare, dhe mua, pas shikimit te filmit, me duken plotesisht te merituar : nje film qe rrefen se sa pjese perberese e jetes se secilit jane evenimentet nderkombetare, se si nën presionin e ngjarjeve te hidhura dhe te ëmbla, qenia njerezore transformohet.
web site i filmit: http://www.brothers-lefilm.com/
Ket aktorin siper, Ulrich Thomas, e kam pare edhe te 'the celebration' (e ke pare ket?), rol te cilin e luajti shume mire.
ps: gezuar shen valentinin
Po po, e kam pare "Festen" ("The celebration") te Vintenberg-ut. Eshte filmi qe konsideroj si më i hatashmi, per sa i perket filmave te bëre sipas Dogmës se Lars Von Trier-it http://www.forumishqiptar.com/showpo...9&postcount=58Postuar më parë nga nimf
Nimfo, kujtova se po me uroje ditelindjen ...ps: gezuar shen valentinin
Nje vajze e re iranianane banon ne shtepine e saj vetëm me te jëmën, ne Teheran.
Nje mbremje, kur kthehet nga puna, e jëma i kerkon qe te shkoje te flejë gjetiu, ta lërë vetëm, duke nenkuptuar qe deshiron ta kalojë natën me ndonje te dashur te saj.
Gjithe pjesa tjeter e "Yek shab" ("Nje natë" - "Une nuit" ne frengjisht) rrëfen endjen e vajzës se re, vetëm, neper Teheran, duke takuar 3 burra te ndryshëm, te cilêt e marrin ne auto-stop ne makinen e tyre dhe te cilët i rrefejne secili nje frangment te historise se jetes se tyre.
I xhiruar pergjate 20 netëve ne Teheran, gati ne ilegalitet (regjizorja e re Niki Karimi, qe eshte tashmë nje aktore e konfirmuar iraniane , nuk mundi te siguroje nje autorizim xhirimi nga autoritetet lokale), filmi eshte ne te njejten linjë dhe frymezim me filmat e te madhit regjizor iranian Kiarostami http://www.forumishqiptar.com/showpo...&postcount=109
Nuk behet fjale per nje film "bombë", as per nje kryeveper filmike: "Yek shab" nuk ka as më te voglin pretendim per nje gje te tillë. Ai thjesht, pa romantizëm, pa ekzaltim, ne formen e nje road-movie urban shpreh trishtinë e ndjenjave dhe te mishit njerezor, kur ato ndrydhen nen peshën e paragjykimeve dhe çensurës morale : "Molla e ndalueme" Migjeniane ne vendin e presidentit Ahmedinejad...
Trailer (bande-annonce) : http://www.allocine.fr/film/video_gen_cfilm=60600.html
U bë disa kohe qe shikojme filma amerikanë qe marrin temën nga Jugu i USA:
"Forty shades of Blues" (http://www.forumishqiptar.com/showpo...&postcount=86),
"Walk the line" (http://www.forumishqiptar.com/showpo...&postcount=20), "Thirteen", "Dear Wendy", "Hustle and flow", "Undertow".
"The king" eshte filmi i parë i regjizorit te ri James Marsh, dhe ngjarjet zhvillohen perseri ne Jug, ne Texas, ne qytetin CORPUS CHRISTI. Elivisi, djali i ri 22 vjeçar (luajtur shkelqyeshem nga Gael garcia Bernal), i sapo çmobilizuar nga "US NAVY", shkon ne kete qytet per te gjetur rrënjët e familjes se tij: nena i ka vdekur, por i ka mbetur i ati (luajtur nga William Hurt), te cilin nuk e ka njohur ndonjehere dhe qe eshte konvertuar ne klerik (pastor baptist). Filmi ben nje portret te pameshirshemte Amerikës evangjeliste, te vendit ne kartmonedhën e se cilit shkruhet "In God we trust", permes nje dueli totalisht cinik babë-bir.
Nje film aspak politically correct dhe lindja e nje regjizori te ri premtues !
web-site i filmit: http://www.films-sans-frontieres.fr/theking/
"Sauf le respect que je vous dois" ("Përveç respektit per të cilin ju detyrohem") te cilin e pashë sot, eshte nje polar (suspens) social i mrekullueshëm !
Nuk eshte rastesi qe regjizorja e filmit (Fabienne Godet - ky eshte filmi i saj i dyte) ka qene dikur psikologe : Rrallë ndodh qe temat sociale (ne rastin konkret, behet fjale per nje nepunës shtypshkronje, fati i te cilit ndryshon rradikalisht pas vetevrasjes se nje shoku te tij te punës) te trejtohen me nje forcë te tille dhe me nje ritëm magjepës ! BRAVO !
mirembrema po e shikoja kete teme ishte nje teme shume e mire po desha te theksoja çfare mendimi kini per filmin e fundit qe eshte duke e xhiruar me sa me duket stilverster stallone roky VI faleminderit.
me sa di une autori eshte nje fans i madh i 'stilverster stallone'. do te doja shume edhe une te dija c'mendonte?!
boo...je gjithmone nje hap perpara meje.Po po, e kam pare "Festen" ("The celebration") te Vintenberg-ut. Eshte filmi qe konsideroj si më i hatashmi, per sa i perket filmave te bëre sipas Dogmës se Lars Von Trier-it http://www.forumishqiptar.com/showpo...9&postcount=58
Munich s'e kam pare, pasi edhe une ndaj te njejtin mendim mbi Spilberg si peoples dhe korçari, dhe me keq akoma, une ndaj te njejtin mendim me peoples pa e pare ende filmin, vaj hallit ta shoh! Megjithate do e shkarkoj nga ndonje faqe interneti e do e shoh ne kompiuter, se me shume se aq vemendje nuk besoj se meriton.
Walk The Line s'e kam pare, por vertet qe dua ta shoh, pasi Johnny Cash eshte nje nga muzikantet qe kam me shume per zemer.
Nimf, Autorit eshte ca veshtire t'i kalosh perpara, sidomos ne kinematografine franceze apo aziatike. Megjithate arrihet arrihet, me perpjekje, pune... dhe nje xhiro ketej nga une
Perëndia nuk është mace...
O mik prej Dibre,
Nuk kam asnje mendim per filmin e fundit me Silvester Stalone-n, sepse nuk kam pare asnje praj 5 Roqeve (në njëjës: "Rocky", në shumës "Roqet", apo jo?
Nëse ke qejf filmat me boks, te propozoj nje film te mrekullueshem te Martin Scosese-s ( http://www.forumishqiptar.com/showpo...3&postcount=42) titulluar "Raging Bull" realizuar ne 1979, pa dyshim nje nga filmat më te mire bigrafikë te Historise se kinemase. Filmi tregon jeten e boksierit Jack La Motta, kampion i famshem boksi per pesha te mesme, ne mesin e viteve '40-'50. Njohesit e vertete te filmografise se Scosese-s pretendojne biles qe ai eshte dhe filmi i tij më i mirë (te tjerët, mendonje se eshte "Taxi Driver").
Tung !
Që kur i ndake mendimet me të tjerët ti Henro, pa i pà akoma gjonat ?
Per më teper që "peoples" dhe "korçari" mendoj se nuk kane te njejtin mendim per "Munich"... (hidhi nje sy me kujdes postimeve te tyre...)
Tani ja fute kot
Ufff, më në fund doli edhe filmi fitues i çmimit te "Kamerës se Artë" (Caméra d'Or) ne Festivalin e vjetshëm të Kanës, çmim qe i jepet më të mirit film te parë të nje regjizori (pra filmi duhet te jetë detyrimisht filmi i parë qe bën një regjizor).
Filmat e parë jane thikë me dy presa, më duket mua. Nganjehere mund te jene kryevepra, nganjehere ...
Vimukthi Jayasundara ka 26 vjeç dhe vjen nga Sri-Lanka. "Toka e braktisur" (aka "La terre abandonnée", aka "The Forsaken Land" ) filmon nje farë "no man's land"-i te egër si dhe disa personazhe te rrallë që banojne aty dhe që enden, ne pamje të pare pa ndonje qellim te caktuar, ne kete zone te humbur e te harruar nga te gjithe. Konteksti eshte ai i pas-luftës civile midis qeverisë me shumicë cingaleze dhe guerriljeve tamule e qe rrënoi Sri-Lankën per dekada te tera.
Nje natyre e mrekullueshme, e filmuar nga nje regjizor i ri, pasardhës i denjë i Michelangelo Antonioni-t, nje mizaskenë elegante, ndriçim imprsionant, mungese pothuaj totale dialogu : gjithshka eshte e frikshme dhe bizarre, e bukur dhe monstruoze, por qe ne thelb behet fjalë per nje rrëfim mbi absurditetin e "human condition".
Me sa kuptova, qellimi i regjizorit eshte fshehja e narracionit permes skenave simbolike (qe ndofta nganjehere e tejkalojne masën dhe marrin disi formën e nje formalizmi eksesiv) per t'ja lënë spektatorit të zbulojë sensin e filmit.
Nje film qe perpiqet te dalë jashte kuadrit steril te kinematografise aktuale dhe qe te "gërryen" per nje kohë te gjatë...(mais moi, j'adore ça ...)
web-site i filmit : www.laterreabandonnee.com
Warning- Attention - Achtung - Осторожно - Kini vëmendjen:
Po e them qe ne fillim: per mendimin tim, bëhet fjalë per nje KRYEVEPËR, master-piece , chef d'œuvre !
"THE NEW WORLD" eshte filmi i katërt i njerit prej mjeshterve më te medhenj te kinematografise ende në aktivitet, Terrence Malick, nga të paktit i konsideruar si i tillë me vetem 3 filma ( "Badlands"(1974), "Days of heaven"(1979), dhe i te famshmit "The Thin red line" (La ligne rouge)-1999, te treja KRYEVEPRA ne kuptimin më te plote te fjalës ! (Portreti i Terrence Malick eshte ketu :
"THE NEW WORLD" ("Le nouveau monde", aka "Toka e re") i vedos ngjarjet ne shekullin e XVII, pikerisht ne vitin 1607 kur tre anije angleze ankorohen ne bregun Lindor (aktualisht shteti Virxhinia) te Amerikes se Veriut. Në emër te firmës "Virginia Company", tre anijet kane si objektiv kolonizimin e ketij territori, te banuar asokohe nga "indianët" autoktonë.
John Smith, nje oficer i Ushtrise britanike te asaj kohe (luajtur nga Colin Farrell), kerkon ndihme pranë popullatës lokae dhe bie ne kontakt me nja vajze te re 16 vjeçare te quajtur Pocahontas, e bija e Powhatan, shefit te tribusë indiane.
Terrence Malick kish plot 25 vite qe merrej me shkrimin e skenarit te filmit ne te cilin flitet ne anglisht dhe ne algonquin, gjuah lokale e indianêve te dikurshëm te Virxhinisë.
Film i MADH i nje lirizmi, meditimi, sensualizmi dhe poezie te pashoqe, "THE NEW WORLD" eshte rrëfimi i nje Historie te dështuar, asaj midis idealit pajen te indianëve autoktonë te para-kolonizimit te Amerikës dhe spiritualizmit puritan europian (anglez), nje himn magjistral ndaj bukurise qe merr persiper te rrëfejë lindjen e dhimbshme te nje kontinenti, Amerikës, dhe te nje pasioni : dashurisë, permes nje lejtmotivi te vetëm "Who are You ?".
Nje film qe si rrallë ndonje tjeter ben "martesën" pothuaj te pamundur ne ditët tona midis kinemasë per publikun e gjëre dhe filmit indipendent.
M A G N I F I Q U E !
web site i filmit ne anglisht : www.thenewworldmovie.com
dhe ne frengjisht: www.lenouveaumonde-lefilm.com
Portreti i regjizorit Terrence Malick eshte ketu : http://www.forumishqiptar.com/showpo...&postcount=146
Gjate ketyre 10 diteve te fundit, kam pare keto film te rinj:
"Nje çift i persosur" ("Un couple parfait"), film francez realizuar nga regjizori japonez Nobuhiro Suwa
Film i thjeshte, idilik, i xhiruar i gjithi me kamera dixhitale HD (Hight definition), me pak personazhe, i ndertuar vetem me plane elementare por me nje dramaticitet dhe emocion te forte që arrin të kapë gati të pakapshmen, pa asnje gram manierizëm, "Nje çift i përsosur" eshte një tjeter shembull i magjisë së perdorimit te imazhit numerik(dixhital).
Bëhet fjalë per nje histori më teper se banale: kriza e nje çifti pas 15 vitesh bashkëjetese, por e rrëfyer permes nje mizaskene novatore, krejt larg histerisë aq tipike ne filmat qe trajtojne ndarjet bashkëshortore. 90% e dialogjeve te dy personazheve kryesorë ju është lënë në dorë dy aktorëve qe kane improvizuar replikat e tyre përgjate xhirimit veçse...3 javor!
"Nje çift i pêrsosur" eshte gati gati ... nje film i përsosur !
Filmi i fundit i regjizorëve libanezë Joana Hadjithomas et Khalil Joreige mund te quhej fare mire "Bejrut, mon amour" : ata kane arritur te kapin atmosferën trazuese ku perzihet melankolia e trishtë me butësinë e jetes mesdhetare te Bejrutit e qe shpesh te kujton atë të Tiranës !
Megjithate, filmi "A PERFECT DAY" ka nje personazh kryesor, Malek-un, nje i ri libanez qe jeton me te jemen e tij, nderkohe qe i ati rezulton i humbur qe nga periudha e luftes, qe prej 15 vitesh (17 mije vete rezultojne te humbur ne Liban). Nga ana tjeter, Malek-u vuan nga nje semundje, nga ndalimi i frymemarrjes se shkurter gjate gjumit, qe qe e ben te pergjumet ne momente te ndryshme te ditës, krejt papritur.
Sensualiteti i te filmuarit te Berutit korrespondon me ate te personazheve, te cilët flasin pak; por filmi flet permes levizjeve, emocioneve dhe imazheve te tyre e qe asnjehere nuk bien ne estetizëm te shtirur.
"A PERFECT DAY" eshte gati gati... nje film perfekt !
Alexandr Sokourov eshte nje nga regjizorët më te talentuar aktualë rusë, ne mos më i talentuari.
Pas dy filmash biografikë ku ai kish trajtuar figura historike te shek. XX (Hitlerin tek "Moloch" dhe Leninin tek "Taurus"), filmi i tij i fundit "The Sun" ("Djelli", aka "Il Sole", aka "Le soleil") eshte i rrealizuar ne Japoni dhe vendos ne qender te tij perandorin japonez Hiro Hito, pikerisht ne ditet e fundit te Luftes se Dyte Boterore (1945) : nderkohë qe Japonia kapitullon perballë forcave amerikane, gjenerali MacArthur i ofron Perandorit japonez nje zgjidhje diplomatike.
I mbyllur ne pallatin e tij imperial, nderkohe qe forcat amerikane avancojne drejt Tokios, filmi portretizon Hiro Hiton, pushteti i te cilit ishte totalisht figurativ, por qe konsiderohej me origjinë hyjnore (Perandori konsiderohej si i biri i Djellit, nga dhe titulli i filmit "The Sun").
Cuditerisht, Perandori ngjan me Sharlotin, Charlie Chaplin-in, personazh te cilin ai e adhuron por qe nuk ka mundur kurrë ta shikojë ne kinama (jemi ne vitin 1945). Lufta vazhdon te shkaterrroje vendin e tij, por ai vazhdon qete-qete kerkimet e tij botanike dhe hidro-biologjike : regjizori i talentuar rus portretizon me nje përpikmëri te habitshme Hiro Hiton, permes nje arti metaforik te mrekullueshëm duke realizuar nje film qe i ngjan nje baleti mahnitës burlesk.
web-site i filmit : www.ocean-films.com/lesoleil/
Walk The Line... and get the fcuk out of here lol! Humbje kohe dhe mos beni gabim te merrni DVD me shtesat e skena ekstra se do e humbisni kohen dyfish. Komentet ia ka bere autori diku ketu apo tek faqja e Oscars.
Transamerica... kete e kam shijuar. Interpretimi ishte shume i arritur, subjekti po ashtu i kohes dhe trajtimi ishte bere mire. Nuk hyn ne radhen e filmave me te mire te bere ndonjehere, sigurisht jo, pasi po ta shohesh holle-holle i permbahet te njejtes strukture me nja 1000 cope filma te tjere: ai/ajo ka nje enderr (ose ka preferenca te ndryshme seksuale/shoqerore nga pjesa tjeter e familjes qysh femije) ai/ajo nuk perkrahen nga familja por kalojne nje femijeri te mbushur me brenga. Ate e ndjekin pas hijet e se kaluares dhe nuk e lene te jetoje jeten sic deshiron. Ai/ajo meson ne fund se duhet te doje e respektoje vetveten me pare etj etj etj lol!
Ne fakt holle holle edhe Walk the Line hyn ne kategorine e sapo pershkruar. Cfare e ben Transamerica me te pelqyeshem se Walk The Line? (per mua te pakten). Ndoshta fakti se "vuajtjet" e simboleve te artit shpesh duken si pasoje e veprimeve alla koka ben koka peson? Ndoshta se shikuesit jane me tolerues dhe personifikohen me lehte me nje personazh te perzgjedhur rastesisht? Ndoshta fakti qe sado mire te kendoje ai djalka me buze te prere (jo se kendon kushedi se cfare) as nuk i qaset Johnny Cash? Shume pietje mo vanë
Nejse Autoro ky rreshti i fundit vetem per ty (meqe s'te kam pare andej nga "qoshka" jone keto dite - udhuuu)
Z
Kjo eshte gjetja ime e fundit - Kostas Gavras - dua te tjera po s'po i gjej dot!
Perëndia nuk është mace...
Henro, une personalisht, dola nga salla ne treçerek te filmit, si rralle ndonjehere ("Walk the line"...), ta pata thene.
"Transamerica" ketu del veçse më 26 prill...; pra me duhet te pres pothuaj dy muaj...
ah, Kostas Gavras ! Eshte nje nga regjizorët nga më te fortë per filmat politikë (shkelqimin e ka patur ne vitet '70-80). "Z" eshte pothuaj filmi i tij më i arrirë: ne aparence, nje thriller (suspens), por ne thelb, nje film i madh politik. Muziken e ka pas bere Mikis Theodorakis: nje nga muzikat më te mira te filmit ne gjithe Historine e Kinemase: jam kategorik !
ps: po qe duhet ti kesh goxha per zemër ti, filmat politikë? e them, sepse edhe "Syriana" te pat pelqy shume; do shkoj neser ta shikoj: doli edhe ketu, finally !
Regullat e Postimit
Krijoni Kontakt