KINO-DITARI : Filma të rinj në 2008

[autori]

Fola ç'fola per kinematografine shqiptare, te mos i veje menia njeriu se kinematografia tjeter (ajo e madhja) eshte superiore (as qe behet fjale per kete).

Parmbrëmë rimora edhe nje here tjeter konfirmimin e asaj qe ke shkruajtur më lart (qe per te qene i sinqerte, e dija, por ti e di qe une jam ca mazohist, dhe kam qejf ti shkaktoj vetes dhimbje )

Dmth shkova pashe "Bienvenue chez les Ch'tis" ("Miresevini tek Ch'tis").

Si fillim, do shkruaj dy fjale per fenomenin francez "Ch'tis", sepse jemi ne forum publik...

Qe prej lindjes se kinemase, 10 filmat më te shikuar neper kinematë franceze, kane qene :

1. Titanic : 20 miljon e 760 mije bileta kinemaje.
2. La Grande Vadrouille (me Luis de Funes) : 17 miljon e 270 mije
3. Gone with the Wind (Via Col vento) : 16 miljon e 720 mije
4. The Jungle Book (libri i xhungles) 15 miljon e 290 mije
5. Once Upon a Time in the West 14 miljon e 860 mije
6. 101 Dalmatians 14 miljon e 660 mije
7. Astérix & Obélix : Mission Cléopâtre 14 miljon e 370 mije
8. 10 Commandments 14 miljon e 230 mije
9. Borebardha dhe 7 xhuxhat 13 miljon e 830 mije
10. Ben-Hur 13 miljon e 780 mije

Vijne me pas "Star war", "Doctor Zhivago", "Harry Potter" & company....

Qe prej nje muaji, tabela e mëlartme ka pesuar nje ndryshim jo te vogel, dhe sot qe shkruaj kete mesazh (25 prill 2008) ajo paraqitet si me poshte :


1. Titanic : 20 miljon e 760 mije bileta kinemaje
2. Bienvenue chez les Ch'tis : 19 miljon e 560 mije bileta kinemaje
3. La Grande Vadrouille (me Luis de Funes) : 17 miljon e 270 mije
4. Gone with the Wind (Via Col vento) : 16 miljon e 720 mije
5. The Jungle Book (libri i xhungles) 15 miljon e 290 mije
6. Once Upon a Time in the West 14 miljon e 860 mije
7. 101 Dalmatians 14 miljon e 660 mije
8. Astérix & Obélix : Mission Cléopâtre 14 miljon e 370 mije
9. 10 Commandments 14 miljon e 230 mije
10. Borebardha dhe 7 xhuxhat 13 miljon e 830 mije

Pra, filmi qe pashe parmbreme eshte pare nga gati 20 miljon spektatore duke e kthyer filmin ne fjale në filmin më te shikuar neper kinemate franceze, qe mund te rrezoje se shpejti nga froni edhe te famshmin "Titanic". E gjitha kjo, duke patur parasysh qe popullsia franceze eshte 60 miljoneshe e kusur, dhe filmi po shihet nga gati 20 miljon frymë, pra nga gati nje e treta e popullsise ! Mjafton kjo shifer per te thene qe filmieshte kthyer ne fenomen kombetar.

Ok deri ketu.

Tani filmi:

Nuk prisja te shikoja "filmin e shekullit", as ndonje komedi te mire te rafinuar, por qe filmi te ishte nje fyerje e mirefilltë ndaj asaj qe quhet ne frengjisht "comédie populaire" (pra komedi popullore, komedi per publikun e gjere), nuke prisja. Dhe i peshoj fjalët : filmi eshte fyerje ndaj kesaj lloj kinematografie. Personazhet e filmit (fimi rrefen jeten e njerezve ne Veri te Frances, qe flasin me dialekt lokal, e qe quhen "Ch'tis"), shfaqen si budallenj, si debilë, alkolikë te lindur ! Qofte dhe perzgjedhja e tyre (e personazheve), eshte e nje imoraliteti dhe budallallëku te pashoq. Rralle me ishte dhene rasti qe nje film t'i beje kaq elozhe mediokritetit, vulgaritetit, budallallëkut njerezor, qofte ai dhe ne sensin komik !

Po si ka mundesi qe filmi, i parashikuar nga vete producentët dhe regjizori per t'u pare nga jo më shumë se 2-3 miljon spektatore, eshte pare nga gati 20 miljon frymë ?

Nga pergjigjet më interesante me jane dukur ato qe insistojne tek absurditeti i nje fenomeni te tille. Megjithate, (ky eshte thjesht nje mendim imi), nuk mendoj se absurditeti eshte i vetmi shpjegim. Kam pershtypjen se në ate qe quhet Perendim (Oksident), po instalohet gjithe e më shume nje fare demo-krature, pra nje fare demokracie dikatoriale, e qe perkthehet: dikatura e sondazhit, e "popullit", e "box office"-it, e "star academy", e "mazhorances". I pafshim hajrin !...

Di te them vetem nje gje: edhe Hitleri, demokratikisht u zgjodh kancelar ne 1933


web-site i filmit : http://www.bienvenuechezleschtis-lefilm.com/

[autori]

[autori]

... ata qe bejne kinemtografi sot ne Shqiperi mbase nuk kane arritur te kuptojne gjene me elementare te mjetit kinema : regjistrimin e jetes ne radhe te pare (pa hyre ne dialektiken e imazhit apo ne moral). Kinematografia shqiptare eshte zero me bisht sepse deri me sot nuk ka arritur te permbushe rolin e saj themeltar : prape them regjistrimin.

Ajo qe eshte komike (dhe tragjike, ne te njejten kohe, tamam si dhe historia e meposhtme qe ka ndodhur sot ne Laç), eshte : po kaq qorra te jene qe merren me "Kohen e Kometës" dhe mos te regjistrojne histori te tilla, te perditshme, me te cilat, per më teper, jane te mbushur periodikët shqiptare ??

http://www.balkanweb.com/sitev4/index.php?id=19973


Vetevaret me çarçaf ne shtepi adoleshenti
» Dërguar më: 25/04/2008 - 11:08

Nxenesi i vitit te pare gjimnaz ka zgjedhur nje çarçaf si mjet per ti dhene fund jetes duke u vetevarur. Policia dyshon se shkak per kete mund te jete divorci i prinderve

LAC-Nje nxenes i vitit te pare ne shkollen e mesme “At Shtjefen Gjecovi” ne Lac i ka dhene fund jetes, duke u vetevarur. Ngjarja ka ndodhur mesditen e te enjtes sapo adoleshenti eshte kthyer ne shtepi nga shkolla. Valter Voci eshte gjetur i varur me carcaf ne dhomen e gjumit nga motra e tij binjake. Per ti ardhur ne ndihme te vëllait, vajza ka dale nga shtepia ne kerkim te ndihmes. Por cdo tentative per te shpetuar 15 vjecarin ka rezultuar e kote. Policia e Kurbinit qe ka nis hetimet lidhur me ngjarjen shprehen se shkak per kete vendimin te adoleshentit duke i dhene fund jetes permes aktit te vetevarjes dyshohet te jete bere ndarja e prinderve tij, te cilet edhe pse jo zyrtarisht te divorcuar qe prej 2 muajsh jetonin larg njeri-tjetrit, ndersa femijet moter e vella rrinin me te emen.
(d.b/news24/Balkanweb)

[peoples]

autori thote: "2. Bienvenue chez les Ch'tis : 19 miljon e 560 mije bileta kinemaje

Pra, filmi qe pashe parmbreme eshte pare nga gati 20 miljon spektatore duke e kthyer filmin ne fjale në filmin më te shikuar neper kinemate franceze, qe mund te rrezoje se shpejti nga froni edhe te famshmin "Titanic"."

Ti e di qe kjo puna e filmave qe bejne meleona bileta eshte e demshme nga nje ane (zenie ekranesh qe nuk i lirojne vendin filmave te tjere, turbullosje truri me idiotesirat qe mbajne era TV, nervozizem kur shikon qe filmi pas dy muajsh akoma qendron ne 750 salla, komplekse psiko-sociologjike te nje shoqerie qe nuk ndjehet me e ndihmuar nga askush), por nga ana tjeter i japin kinemase (te pakten ne France) oksigjen sepse ti e di qe taksa ta keput koken ne bileten qe ti blè per hyrjen, por dhe ne çdo DVD te blere apo kanal televiziv qe ti abonohesh, etj... Dhe eshte kjo takse qe mbush kasat e CNC-se, qe financon shume e shume filma te tjere qe nuk do ta kishin pasur kete mundesi. Kur lexojme ne fillim te filmit: ky film u realizua...edhe me mbeshtetjen e CNC-se. Eshte Le Compte de soutien nje nga ato fondet qe e ndihmon kinemane dhe regjizoret ne menyre qe ato te krijojne dhe te ruajne sadopak origjinalitetin, me te ardhura, pra nga leket qe e kane prejardhjen nga filmat me miliona shikues. E kam inat kete lloj taktike, por jo te gjithe jane te dashuruar pas kinemase se vertete, asaj te mires (pastaj jo te gjithe dine te bejne kinema te mire). Prandaj, ato meleonat qe hyjne per te pare Boonin et Meradin, o burra te behen 40 meleone, se aq me shume i ferkon duart CNC-ja dhe yllkat e kinemase qe presin pak me shume angazhim ekonomik.

[autori]

Dmth Nuri Bilge Ceylan, regjizori turk i "Uzak" ("larg") dhe "Iklimler" ("Klimat" : http://forumishqiptar.com/showpost.p...94&postcount=2 ) nuk eshte i vetem, por po krijon "nje shkolle" te tijen : filmi indipenndent turk, ne gjurmët e më të mireve regjizore boterore (influenca e Antonionit eshte nga më te dallueshmet) s'ka pse t'ja kete zili asnje "vale" tjeter kinematografike aktuale boterore.

Isufi, librar ne Stamboll, kthehet ne fshatin e tij te lindjes : nena e tij ka vdekur. Ne shtepine e lindjes eshte akoma Ajla, vajze e re qe ndihmonte nenen e tij. Ajla ka nje fare kurioziteti ndaj Isufit, dikur poet ne rinine e tij te hershme (Isufi eshte aktualisht tek te 30-tat). Ajo i kerkon atij te kryeje ritualin e therjes se nje demi, gje qe nena e tij e ka kerkuar nga i biri, kur ajo te vdese...

Ne dukje kronikë, histori njerezish qe bien ne kontakt me njeri-tjetrin, "Yumurta" ("veza") eshte rrefim per boten ku jetojme. Per lidhjet dhe çlidhjet qe krijojmë. per eksodin rural. Raportin midis gjeneratave. Raportet midis Turqise moderne dhe asaj tradicionale. Por te gjitha keto jane te sugjeruara, asgje nuk eshte direkte.

Nese spektatori e heq per pak çaste mendjen nga te kerkuarit te "ngjarjes", "evenimentit", te "shpjegimeve" te tipit "kush", "pse", "ç'fare", vjen vetvetiu "dehja" nga imazhet qe flasin vete, gjithe duke u ngacmuar nga nje humor i holle, qe shfaqet atehere kur nuk e pret...



web-site: http://www.yumurtafilm.com/

[korçar]

Mbaj mend qe e kam pare kete film para nja dy vjetesh, dhe kam shkruajtur diçka per te... eshte film qe duket sikur ç'do gje rrjedh vetvetiu (coule de source), po nuk shkon me larg se kaq!

[autori]

Ashtu eshte. "Yumurta" të le ne fund shijen e diçkaje "te pa-mbaruar" (kuptohet, jo ne sensin skenaristik, pra te ngjarjes ne vetvete, por në sensin e mizaskenes, jemi dakort besoj).

Por më duket se nga nje "semundje" e tille vuajne jo pak filma te kesaj natyre, ose me sakt, e kane në natyren e tyre nje "semundje" te tillë. Në mos gabofsha, emri i kesaj semundjeje eshte "teorizimi" i filmit, pra nje farë obsesioni (qellimi ne vetvete) me pyetjen e famshme : "C'fare eshte nje film ?". Pra, nje fare torturimi per mizaskenën (regjinë). Kam vene re se filma të tillë (gjithmone te kesaj natyre, pra indipendentë, ose filma autorialë, ...) pra ata filma qe arrijne ti shpetojne kesaj gracke (grackës se "teorizimit" te filmit), jane ata qe perdorin humorin. Jo ne sensin e humorit (si skenar, si ngjarje), por ne sensin e légèreté, lightness, diçkaje te lehtë ne mizaskenë (regji). Ndaj me ka pelqyer dikur "Steak", sidomos fundi, sepse "il ne se prenait pas la tête" (nuk i behej vonë !) sidomos per mbylljen, gjithe duke qene ekzigjent artistikisht. Po ashtu filmat e tailandezit Apichatpong (sidomos "Syndromes and a century") e kane kete karakteristikë ("humorin" ne regji, freskinë - si te thuash).

[autori]

[REC] - titulli i filmit, vjen nga [RECORD] sinjali qe shfaqet ne nje kamera ku ajo regjistron.

Keshtu qe, qe nga titulli, eshte e qarte se behet fjale per nje film te tipit "Blair Witch project" ose "Cloverfield" dhe "Redacted" (kete vit), dmth film i ndertuar mbi principin e "dokumentarit-fallco" (njeri prej personazheve filmon ngjarjen dhe ne shikojme ate qe gjoja ai filmon). Jemi ne epoken e YouTube e keshtu qe nuk po merrem shume me "formen", e po e pranojme filmin siç eshte (pra, pa e lodhur mendjen se "nuk shpik ndonje gje te re", sepse kete gje e ka "shpikur" Blair Witch"-i ketu e gati 10 vjet më pare...

Historia:
Nje vajze e re, spikere dhe gazetare TV-je qe deshiron te realizoje nje reportazh per punen e zjarrfikseve natën, perfundon ne nje banese 5 kateshe bashke me dy zjarrfiksa, nje polic dhe banorët e pallatit. Gjithshka filmohet nga kameramani qe e shoqeron. Nje grua e moshuar ka luajtur mendsh dhe kafshon banorët e tjerë. Papritur, te gjithe personazhet gjenden te bllokuar ne shkallet e pallatit e nuk dalin dot nga banesa: policia ka rrethuar e bllokuar daljen. Arsyeja ? Nuk po e them per arsye skenaristike...

Dmth qellimi i filmit (dmth i regjizoreve qe e kane bere, e qe jane dy), eshte kallja e datës se spektatorit, ne menyren më efikase pergjate 90 minutave te filmit. Shkurt, terror ! Ka nje fare moderniteti ne kete mes: kjo fundja eshte epoka ku jetojme. Efikasitet ne argetim (ne rastin konkret, futje frike), me sa më pak shpenzime (kamera amatore).

Por ja qe filmi fillon e çalon sapo kalon faza e pare, pra ajo e prezantimit te dispozitivit te filmit (hapsira e mbyllur e shkalleve te nje pallati) dhe motorrit te tij (kamera numerike qe filmon). Benzina (skenari) eshte e cilesise se dobet, ose me sakt, regjizorët nuk quhen as Romero, as Craven... Filmi vazhdon me ide te vjedhura lart e poshte : vidh Romero-n, vidh Craven-in... (regjizore te "Zombie" e "Scream"). Por spektatorët e shkrete nuk jane kapës hajdutesh, keshtu qe hidheshin perpjete nga tmerri qe u shkaktonte filmi (http://www.dailymotion.com/video/x3c...-du-public_fun ). Nja dy here u hodha perpjete dhe une ne fakt, dhe aq më mire, se per t'u hedhur perpjete e kisha prere biletën !

(ps: sapo lexova se Hollywood-i paska perfunduar realizimin e nje remake te ketij filmi, pra te [REC]. Po te isha si ata, nuk do ta quaja [REC] por... [REW] !


web-site :www.wildsideproject.com/site/rec/

[autori]

Kete vit ne festivalin e filmit ne Kanë prezantohet edhe nje film belg ku rolin kryesor e luan nje aktore nga Kosova ! http://forumishqiptar.com/showthread.php?t=94463

[autori]

Martin Scosese qenka fans absolut i Rolling Stones-ve dhe me ne fund, realizon endrren e tij "shekullore": pergjate dy oreve filmon koncertin e tyre më 31 tetor te 2006, ne Beacon Theater te New York-ut.

Nuk ka nevoje me qenë i pasionuar mbas Stonsave (personalisht e njihja pak muzikën e tyre) per te konstatuar qe filmi (ne forme dokumentari, ku 3/4 e kohes e zë koncerti live) pra filmi eshte po aq i vertete sa dhe arti i Rolling Stonsave !

Ku qendron magjia ?
Magjia quhet : rock'n'roll attitude (e Scoseses dhe e Stonsave) !
Magjia qendron ne faktin qe Scorsese nuk perdor asnje efekt special gjate filmimit te koncertit te tyre (17 kameramanë ne dispozicion, midis tyre dhe Rovbert Elswit, nje nga kameramanët më te talentuar per momentin ne USA). Scorcese perpiqet te filmoje sa më nga afër Mick Jagger-in apo Keith Richards-in. Dhe sa me pak montazh. Dhe sa mê shume vertetësi, tension ! Pa nostaligji ! Biles edhe me doza humori !!!

Shkurt: it's only rock'n'roll !

Oh my Good !!

web-site i filmit : www.shinealightmovie.com/

[autori]

Agatha Christie, shkrimtarja më e perkthyer (ne 100 gjuhe), më e lexuara dhe më e shitura (2 miljard libra te shitur ne gjithe boten), ka pas bere nje roman ne 1946, "The Hollow",qe regjizori francez Pascal Bonitzer e ka kthyer ne film, e qe e pashe dje.

Ky Bonitzer-i, ne nje fare menyre, eshte misherimi teorik, e mepas edhe prakik, i kinematografise franceze te ketyre 30 viteve te fundit. E ka pas nis punen si kritik filmash ne "Cahiers du Cinema", ne periudhen më rigoroze te kesaj reviste, ne vitet '70, ku shkroi pothuaj vetë te gjithe kritikat e filmave te rinj (gjithe pjesa tjeter e revistes, asokohe ka qene teorike). Me pas, Binitzer-i ndihmoi te tjeret (Rivette, Téchiné) duke u shkruar skenarët e filmave. Dhe veçse para 10 vjetesh, me ne fund ben filmin e tij te pare, si regjizor.

Dua te them se Bonitzer-i nuk eshte dokushdo dhe merr vesh shume nga filmat (torikisht dhe praktikisht), edhe pse ka bere vetë veçse 4.

Romanin e Agatha Christie-t e ka transferuar ne ditet tona, ne Paris, e ka aktualizuar, si te thuash. Dhe e ka ç'Agathakristizuar, gjithe duke e lene ne formen e nje loje Clue (Cluedo), alibie ku, ne nje apartament te mbyllur, duhet zbuluar autori i krimit.

Mu duk film shume i shijshem, sepse bërë me shumeshije (de bon goût).

[autori]

Ka plot filma qe trajtojne dhunen ne familje, qe zakonisht thjesht perkthehet : nje bashkeshort ushtron dhune ndaj gruas se tij.
Po sikur te imagjinojme te anasjellten ?

Kjo eshte historia e "Gegenüber" ("L'Un contre l'autre" - "Ball-përballë"), i pari film i autorit te ri Jan Bonny : nje grua tek te 40-tat, ne emer te nje dashurie teorikisht te pacënueshme per bashkeshortin e saj (indefectible), ushtron deri dhe dhune ndaj tij (George, polic per nga profesioni). Ketu fillon dhe interesi i filmit: kuptimi i mekanizmit se si mund te arrihet deri ne kete pike, gjë qe per fat te keq, ne historite "banale" kur nje burre rreh gruan e tij, jemi mesuar ti "pranojme" si fatalizma.

Kinematografia e re gjermane (qe e kemi bere zakon ta quajme "vala e re e kineasteve te rinj gjermane") ka marre persiper te regjistroje gjendjen aktuale te shoqerise gjermane. Dhe mire e ka. Me sa duket, kriza familjare eshte nga problemet më urgjente te saj ( e llogjikshme per nje shoqeri post-materialiste, si ajo gjermane) .

Ne nje forme apo nje tjeter, jane disa filma gjermane qe keto 3-4 vitet e fundit e trajtonin nje teme te tille, e kam patur fatin ti shikoj:

"Falscher Bekenner" (genjeshtari) : http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=116
"Jagdhunde" (Qen gjuetie) : http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=327
"Sehnsucht" ("Deshirat") : http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=218
"Ping-Pong" : http://forumishqiptar.com/showpost.p...4&postcount=25
"Montag" (E Hënë) : http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=315
"Lucy" : http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=156

Mjafton tu hedhesh nje sy fotove qe kam pas bashkengjitur per filmat ne fjale, dhe eshte më se e mjaftueshme per te kuptuar atmosferen, problematikën, interesin e filmave te tille.
Nuk mund ti heq e nuk mund ti shtoj asnje fjale asaj qe kam thene per filmat e lart-permendur : te njejtat gjera do thosha edhe per filmin qe pashe mbreme, "Gegenüber" : i thjeshte, aspak didaktik (jo "mesim-dhenës"), anti-psikologjik, nxehtesisht i ftohtë, film-shuplakë, sikunder shuplakat e Anna i jep George-s, te shoqit te saj : Surprize e vertete !

(shenim: pata lexuar vjet qe, kur filmi u shfaq ne festivalin e Kanës dhe kur nga fundi i filmit George ja kthen më ne fund shpullen gruas se tij (kurrsesi per arsye hakmarrjeje !!), publiku i Kanës (te cilin Daney e quante publikun më debil ne botë) duartrokiti ! Kjo gjë qe e nevrikosi aq shume regjizorin qe ish ne salle, sa qe çau ferrën, doli nga salla, dhe te nesermen u shpreh ne konferencen per shtyp: "I rré mendja ketij publiku se po shikon "Rocky 4" ??" ... )



web-site i filmit: http://www.gegenueber-film.de/

[autori]

Lista totale e filmave te rinj, parë gjate Janar-Prill 2008, renditur sipas preferencave:


Më kane pelqyer shumë:


Sweeney Tood - Tim Burton (USA) http://forumishqiptar.com/showpost.p...0&postcount=55
Lust, Caution - Ang Lee (USA/Kinë) http://forumishqiptar.com/showpost.p...3&postcount=40
No Country for old Men - Joel & Ethan Coen (USA) http://forumishqiptar.com/showpost.p...5&postcount=59
Në jetë (Dans la Vie) - Philippe Faucon (France) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=151
Njeriu qe ecën (L'homme qui marche) - Aurélia Georges (France) http://forumishqiptar.com/showpost.p...7&postcount=37
I pari qe do më dalë perpara (Le premier venu) - Jacques Doillon (France) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=169



Filma të mirë:


Beaufort - Joseph Cedar (Israël) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=165
Redacted - Brian de Palma (USA) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=116
E quajnë Sabine - Sandrine Bonaire (France) http://forumishqiptar.com/showpost.p...6&postcount=91
I'm legende - Francis Lawrence (USA) http://forumishqiptar.com/showpost.p...44&postcount=8
I'm a cyborg (Une jam robot) - Park Chan-Wook (Korea e Jugut) http://forumishqiptar.com/showpost.p...7&postcount=25
Gegenüber (Ball-përballë) - Jan Bonny (Gjermani) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=192
Shine a Light - Martin Scorsese (USA) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=190
Modern Love - Stéphane Kazandjian (France) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=158
L'heure d'été (Ora e verës) - Olivier Assayas (France) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=153
Vrasesi (Le Tueur) - Cédric Anger (France) http://forumishqiptar.com/showpost.p...6&postcount=24
California Dreamin' - Cristian Nemescu (Roumani) http://forumishqiptar.com/showpost.p...2&postcount=18
Cloverfield - Matt Reeves (USA) http://forumishqiptar.com/showpost.p...5&postcount=88
John, John - Brillante Mendoza (Philippine) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=159
Juno - Jason Reitman (USA) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=104
Alibia e madhe (Le Grand alibi)- Pascal Bonitzer (France) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=191
Fabrika e ndjenjave (La fabrique des sentiments) - Jean-Marc Moutout (France) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=115
Body Rice - Hugo Vieira da Silva (Portugali) http://forumishqiptar.com/showpost.p...3&postcount=74
Yumurta - Semih Kaplanoglu (Turqi) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=185
Julia - Erick Zonca (France/USA) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=154
O estato do Mundo (Ku vete o bote) - film kolektiv http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=150
Into the wild - Sean Penn (USA) http://forumishqiptar.com/showpost.p...5&postcount=30
Frike nga errësira (Peur(s) du Noir) - film kolektiv (France) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=118
Andalucia - Alain Gomis (France) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=171
Cry woman (Lotet e zonjes Wang) - Liu Bingjian (Kine) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=168



ç'ka... :


It's a free world (Angli) http://forumishqiptar.com/showpost.p...3&postcount=20
The banishment (Syrgjynosja) - Andrei Zviaguintsev (Rusi) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=108
Shotgun stories - Jeff Nicols (USA) http://forumishqiptar.com/showpost.p...22&postcount=7
Gone baby gone - Ben Affleck (USA) http://forumishqiptar.com/showpost.p...20&postcount=2
There Will Be Blood - Paul Thomas Anderson (USA) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=132 dhe http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=135
[Rec] - Paco Plaza et Jaume Balaguero (Spanje) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=188
Protokolli i Ri (Le Nouveau protocole) - Thomas Vincent (France) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=166
Capitaine Achab - Philippe Ramos (France) - kam harruar ta komentoj...
Garage - Lenny Abrahamson (Irlande) http://forumishqiptar.com/showpost.p...9&postcount=39
Litvinenko -Andreï Nekrassov (Rusi) http://forumishqiptar.com/showpost.p...8&postcount=82
Rendition - Gavin Hood (USA)



Dobët... :

Rendition - Gavin Hood (USA) http://forumishqiptar.com/showpost.p...7&postcount=54
Smiley Face - Gregg Araki (USA) http://forumishqiptar.com/showpost.p...8&postcount=49
Treni i nates - Diao Yinan (Kine) http://forumishqiptar.com/showpost.p...4&postcount=73
Shtepia e verdhë (La maison jaune) - Amor Hakkar (Algjeri) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=170
La Zona - Rodrigo Pla (Meksikë) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=164
The Darjeeling Limited - Wes Anderson (USA) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=157
Mongol - Sergei Bodrov (Kazakistan/Rusi) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=177



Keq fare... :

Zavet (Promise me this) - Emir Kusturica (Serbi) http://forumishqiptar.com/showpost.p...0&postcount=87
Taken - Pierre Morel (France) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=140
Jetimorja (El Orfanato) - Juan Antonio Bayona (Spanje) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=152
In Memoria di Me - Severio Cosntanzo (Itali) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=172
Bienvenue chez les Ch'tis (Mirsevini tek Ch'tis) - Dany Boon (France) http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=181

[autori]

Tani neper filma, nuk eshte djali qe "gjuan" vajzen, por e anasjellta. Keshtu ndodh ne kete film tailandez, keshtu ndodhte tek filmi turk "Yumurta" (http://forumishqiptar.com/showpost.p...&postcount=185). Thene ndryshe, kemi nderruar epoke, kemi nderruar vertet shekull. Per me teper qe kete gje e "mesojme" nga kinematografi qe vijne nga vende te cilët ne shekullin qe shkoi, i quanim "vende te botes se trete" (Tailanda, Turqia...). Tani jane ata qe i japin tonin shekullit te ri, qe lajmerojne ndryshimet, tendencat. E qe me te drejte quhen "vende emergjente".

Film i mire ky "Wonderful Town". Mbetet problemi i referencave ( qe e ben filmin te luhatet diku midis nje filmi te Weerasethakul-it dhe "Still Life" ) e qe e ben te duket sikur ka per mision "te beje detyrat" (remplir un cahier des charges) e nje filmi minimalist aziatik "new generation". Por kjo eshte semundje tipike e filmave te parë (ky eshte realizimi i parë i regjizorit). Kismet te shikojme ç'do beje më tej (nese bën)...


Historia e filmit: 2 vjet e gjysem pas tsunamit ne Tailande, nje inxhinier i ri shkon ne nje qytet te vogel turistik ne Jug te vendit, per te ndjekur punimet e ndertimit te nje hoteli te ri. Aty bie ne kontakt me nje vajze te re...


web-site i filmit : www.wonderfultown-lefilm.com

[brooklyn2007]

Shume shpejt do dali filmi: "My mom's new boyfriend" me aktoret Antonio Banderas dhe Meg Ryan. Cfare ka ky film te vecanta?!. Eshte shume komik plus ka dhe nje surprize. Rreth 15 min te filmit luhen ne nje restorant "shqiptar". Per hibret te Zotit na kane nxjerre edhe ne kete film. Edhe pse filmi s'ka dale, une arrita ta shoh, kuptohet me ane te piraterise virtuale. Kush do ta shikoje, bujrum, ja ku eshte linku:

http://www.watch-movies.net/movies/m...new_boyfriend/

Kini kujdes qe te zgjidhni rreshtin ose versionin e pare ku eshte ndare filmi ne 4 pjese pasi dhe cilesia eshte me e mire.

[autori]

Me duket mua, arti kinematografik ne radhe te pare gjen forcen e vet tek problemi thelbesor i imazheve, gje qe perhapet me pas ne fushat e tjera. Pra ata qe bejne kinematografi te vertete jane ata qe mendojne, e qe luftojne me imazhet...
Qe imazhet te hane koken me njera tjetrin : kjo eshte kinematografi !

Kete qe thote korçari, kisha muaj qe nuk po e konstatoja ne nje film, dhe më erdhi nga nuk e prisja : nga nje film algjerian !

Ne fakt, regjizori, 40 vjeçar i lindur ne Algjer, arsimuar ne Paris dhe aktualist profesor ne shkollen e Arteve te Bukura ne Algjer, permes nje intrige (historie banale) qe nuk eshte veçse pretekst, ka patur dy qellime duke bere nje film kaq te mrekullueshem: se pari te filmoje trupa njerezorë, dhe se dyti, te filmoje Algjerin, kryeqytetin e Algjerise, por t'a filmoje "me kurriz", nga prapa, dhe jo permes orientalizmit turistik. Te dy objektivat e filmit jane te permbushura plotesisht : "Rome plutot que vous" ("Më mire Romën sesa ty") eshte per mua e para surprize e vertete e vitit (jo rastesisht edhe filmi eshte realizimi i pare i regjizorit).

Jemi ne Algjer, fillimi i viteve '90. Sikur te ishim ne Shqiperi, ne fillim te viteve '90. Nje djale dhe nje vajze (Zina dhe Kamel - Zina dhe Qamili, ne shqip) duan te çajne ferrën, te ikin nga ai ferr. Te shkojne emigrantë ne Itali, permes detit. Ndofta ne Romë... Dhe regjizori "merret" me 24 oret e fundit te sorollatjes se tyre ne kerkim te Bosco-s, i cili ju ka premtuar t'i ndihmoje per tu hedhur ne anen tjeter te detit.

Se pari, ç'eshte per t'u pershendetur, eshte fakti qe me ne fund shikoj nje film afrikan qe nuk filmon male piktoreske apo oaze shkretetirash saharjane turistike ne forme kartolinash : "Shkretetira" ne kete film ka pllakosur brenda ne qytet dhe pikerisht kete arrin te filmoje regjizori.

Se dyti, eshte per tu pershendetur forca politike e filmit, por jo si slogan, as si "manifest". Filmi tregon nje realitet, por qe e shfaq para syve tane si ndjenjë (sentiment). Ikën uji ne apartament, ikin dritat, njerezia merret me trafiqe "te vogla e te medha", ... e mbi te gjitha "njerezia behet derr": merzitja ka pllakosur keqfare. Njerzit "rrijne te rrimë", e keni parasysh njerezine ne Shqiperi qe rri me ore te tera kot, a thua se pret ndonje gjë qe do t'i bjere nga qielli ? Te gjitha jane ne film, te filmuara me durim permes plan-sekuencash te guximshme (them te guximshme, sepse e kam mire parasysh tolerancen zero te durimit te spektatorit perpara nje imazhi fiks qe zgjat 4 a 5 minuta...). Bast artistik i regjizorit (Tariq Téguia). Por bast i fituar !
Bast i fituar, sepse Tariq Téguia ka nje stil te vetin, edhe pse filmi i tij nuk bie në "exercice de style" (stilizëm). Nje stil qe nuk mohon referencat : ndihet influenca e Antonioni-t, gjithe duke deshmuar pasionin e regjizorit per filmat e Godard ("Pierrot le fou") apo Bresson-it e Pedro Costës.

Se treti, forca e imazheve te filmit. Ne fakt filmi eshte nje road-movie (rrugetim) ne nje kavanoz te mbyllur. Tamam si vete periferia e Algjerit, kryeqytetit algjerian, ose akoma dhe me sakt, e njeres prej lagjeve te tij : La Madrague. Aktorët jane amatorë, por "amatorë" ne sensin më nobël te fjales : qe prej filmit te fundit te Pedro Costës, nuk ka pare më mire ! Asnjeri prej aktoreve nuk "luan rolin", secili i "nenshtrohet" rolit, peshes se merzisë, heshtjes, "shkretetires" qe e rrethon, e gjitha kjo e veshur me nje tension vizual qe kisha muaj qe nuk e kisha pare ne nje film ! Zero psikologji, zero didaktikë, zero teatralizëm (semundjet kryesore te filmave te sotem). Thjesht trupa qe enden ne kerkim te nje rrugedaljeje, tamam si fundi i filmit qe eshte plotesisht i hapur dhe lë vend per hipoteza nga më te ndryshmet.

"Më mire Romën se sa ty" ("Rome plutot que vous") eshte nje kometë e vertetë kinematografike, qe do te doja te ishte shqiptare (dhe jo si puna e atyre pseudo-kometave disa miljoneshe te Koçit e qe nuk vlejne asnje grosh...)


TRAILER i filmit: http://fr.movies.yahoo.com/r/rome-pl...-4900008.html#

dhe: http://www.commeaucinema.com/bandes-...es=107033.html

[autori]

I vetmi film per momentin nga ata qe jane ne konkurim ne festivalin e Kanës kete vit, shfaqet qe prej sodit ne ekranet e kinemave franceze.

Bismilah "Festival de Cannes" !

"Un conte de Noël" eshte ajka e ajkes se filmit romanesk, realizuar nga regjizori francez më romanesk i brezit te ri. Ka edhe momente te "cinéma du corps" (filmim trupash) qe jane dhe momentet më brilante te filmit, por romanesku eshte forma kryesore e filmit ne fjalë.

Por kete Desplechin e kish arritur edhe më parë, me "Rois et reine" ("Kings & Queen"). Kete rradhe e perfeksionoi edhe më teper. E pastaj ??? ...

[peoples]

Por kete Desplechin e kish arritur edhe më parë, me "Rois et reine" ("Kings & Queen"). Kete rradhe e perfeksionoi edhe më teper. E pastaj ??? ...

Sa shkurt i ke rënë more djalë. Sidoqoftë do shkoj ta shoh këtë film, por më shqetëson fakti që kinemaja franceze nuk po gjen dot aktorë të tjerë më të "papërlyer", por Deneuve, Amalric, Devos, Mastroiani (e bija) etj.
Festivali i Cannes për mua fillon kur hapen dyert e kinemasë për filmat dhe jo me ngjitje zbritjet e kurvave qe vishen me fustane për të shkëmbyer imazhin me agjencitë e imazheve që paguajnë produktorët të cilët detyrojnë regjizorët për t'i dhënë ndonjë rol...në kinemanë e paftyrë të disa tipave.

[autori]

Sa shkurt i ke rënë more djalë.

Ashtu eshte, i rashe shkurt, biles shume shkurt, nderkohe qe ka jo pak gjera per te thene per ate film. Por duke imagjinu se do shkosh ta shikosh, mendova qe me mire flasim më pas.

Do ta shohesh vete, eshte film pasionant. Eshte e vertete qe Desplechin, nga filmi ne film, fiton gjithe e më shume magji (il gagne en grace), ne rrjedhshmerine e mizaskenes, qe ne dukje mbetet e improvizuar. S'ka fare plane "hajt mo, sa per te kalu rradhen " ("faire pour faire"). Dhe ka shume desire (ang.) ne film. Dhe ka diçka mistike (por nuk mund ta detajoj, se zbuloj skenarin...)

Sa per ate punën e aktoreve qe ti evokon. Eshte e vertete qe lind pyetja: po pse, gjithe jeten Amalric-un dhe Devos-in do filmoje Desplechin-i ??? E megjithate, duhet me e pranu se Devos-in, fatmiresisht, e filmon krejt ndryshe nga deri tani. Edhe mua me kane ardh ne maje te hundes aktorët qe ai filmon ne kete film, nuk i shikoj dot me sy kur ata luajne ne filmat e tjere te regjizoreve te tjere. Por çuditerisht, tek Desplechin-i i fundit...

Do ta shohesh vete e do flasim....

[peoples]

Ashtu eshte, i rashe shkurt, biles shume shkurt, nderkohe qe ka jo pak gjera per te thene per ate film.

Te them te drejten nuk me terhoqi shume si teme. Ne fillim mezi hyje ne grumbullin e frazave, qe vinin nga nje ze i larget...Them qe filmi nuk del jashte kornizave: "familjar". Dhe te kuptosh qe Depleschin i pelqen forma qe ka marre filmi. Terheqja qe ai i ben temave qe trajton (e kam per filmin Comment je me suis disputé....) nuk duket se e lehteson, por perkundrazi e gropos ne disa peshtatje, permbledhje, bashkime frymezimesh filozofike shkencore, se ne kete film mund te perceptohet nje film i dyte, nje film mbi shkencen meqe tablloja eshte e perfeksionuar nga dy matematikane te zote.
Filmi qe Depleschin paraqiti ne nje festival serioz (per momentin) nuk duket se del nga kufijte e hegzagonit (Frances). Ashtu dhe si shume filma franceze, komedi apo tragjedi, behen vetem per prodhim dhe konsumim vendas. Lemon tree, nje film intim izraelit, eshte shembull se mund te besh nje komedi dhe t'i flasesh te gjitheve, qofshin ato te huaj, apo vendas.

Nuk mund te diskutosh mbi nje film qe eshte bere me te njohurit (aktoret) e publikut te gjere, ku me shume i gjen neper kopertina kremerash kozmetike e revistash trash sesa ne aksion. Filmi i Descplechin mund te jete me te vertete nje perfeksion nga ana skenaristike, nga ana vizive, por nuk me duket qe i shpeton karikatures me gjithe ato mbishkrime ne ekran, me gjithe ato flash-back. As loja e aktoreve nuk e shpeton dot filmin nga nje merzi se pse duhet te perballojme inatet, cmiren, xhelozine, perversitetin e disa pjestareve te nje familjeje borgjeze. Jo, me mire rri me shijen e Assayas, dhe deri diku me Bonitzer meqe dhe e pata si kusur te pergjigjesha per teorite e tij...
Film tjeter interesant, nje film argjentinas: Agnus dei.