Poezi dashurie

[DI_ANA]

Duhet për një moment njeriu të harroj gjithçka?!Duhet.Ndryshe jeta bëhet monotone.Mos e vra shum mëndjen por argëto.Argëtou të jetosh më shum.

Si mund te harrojme kur kaq shume duam,
si te fshijme memorien,te lutem ti thuam?!
Si te harrojme ditet,vitet qe harxhuam,
si te zhdukim tjetrin fare pa kuptuar?!

Si te mos mendojme dhe vetem te qeshim,
si mund te jetojme kur nje dite ne vdesim,
vdesim nga zhgenjimi dhe nga dhimbja e shkrete,
me thuaj te lutem,nuk eshte e vertete?!

Si te thahim zemren dhe ti ndalojme ushqimin,
te jetosh pa ndjenja...e di ti kuptimin?!
Si mund te gezojme kur dicka ska vlere,
me thuaj ti valle,si une, ka te tjere?!

Sa zemra sot vuajne dhe nuk argetohen,
sa shpirtra te humbur sot jo me nuk zgjohen,
sa lot derdh kjo bote e mbushur me vrer,
sa vete i thone vdekjes_"Eja sot me merr"!

Ceshte argetimi,a na sheron dot,
eshte ngushellim a fjale e thene kot?!
si mund te harrojme me plage thelle ne gji,
si mund te shpresojme te mbytur ne zi!!


respekte per ty!

[Ali Baba Tepele]

Si mund te harrojme kur kaq shume duam,
si te fshijme memorien,te lutem ti thuam?!
Si te harrojme ditet,vitet qe harxhuam,
si te zhdukim tjetrin fare pa kuptuar?!

Diana!Mos ma mer për diktim!Si fillim e pohoj me plot gojën e me një far sigurie e krenarie se, vargjet e tua jan sa frymëzuese aq edhe të pasura në mendime! Këto pyetje që bën më lartë, po të kujtoj se,n.q.se. natyra nuk do t'i kishte dhënë vetinë e fshirjes së kujtesës njeriut,nuk e imagjinon dotë se ku do kishte arritur njerëzimi!Pra me pak fjalë,njeriu duhet edhe të harrojë, e të lërë pas disa gjëra,vuajtje,dëshpërime,pse jo edhe gëzime e lumturi,përndryshe jeta nuk do kishte atë larmi që ka në të vërtetë! Duhet patjetër,të mos kalojmë në pesimizëm dhe mundohu ta largosh ndienjën pesimiste,sepse jeta ka treguar që edhe sikur për arsye arti ta ushqeshë,vjen një orë,një çast që të zë rob!Kjo ndodh pa e kuptur dhe mua më trishton, sepse e kam një përvoj të hidhur dhe falë një caku vendimtar kam dal i fortë! Po këtë forcë jam në gjëndje ta induktoj atje ku besoj se më kuptojnë!

[QUOTE ]-Si te mos mendojme dhe vetem te qeshim,
si mund te jetojme kur nje dite ne vdesim,
vdesim nga zhgenjimi dhe nga dhimbja e shkrete,
me thuaj te lutem,nuk eshte e vertete?![/QUOTE]

Po është shum e vërtetë.E thua shum bukur !Por këtë të vëtetë duhet ta jetojmë ne,krijesat njerëzore!Në tregjedin e njohur të Shekspirit autori na kthen mbrapa fantazmën e hamletit, si shpirtra të vuajtur e fatkeq,por njëkohësishtë hakmarrës,për të sanksionuar marrëzin,intrigën,xhelozin,pabesin e botës që jetojmë!Por mbi të gjitha këto duhet të fitoj dhe fiton ajo zemër që ty nuk të mungon!Besoj u shpreha qartë.Për këtë të dua dhe të çmoj.

-Si te thahim zemren dhe ti ndalojme ushqimin,
te jetosh pa ndjenja...e di ti kuptimin?!
Si mund te gezojme kur dicka ska vlere,
me thuaj ti valle,si une, ka te tjere?!

Po ta thash se ka.Nuk je e vetme!E gjithmon do ketë!Ka edhe më keq!

-Sa zemra sot vuajne dhe nuk argetohen?
sa shpirtra te humbur sot jo me nuk zgjohen?
sa lot derdh kjo bote e mbushur me vrer?
sa vete i thone vdekjes_"Eja sot me merr"!

Ceshte argetimi,a na sheron dot,
eshte ngushellim a fjale e thene kot?!
si mund te harrojme me plage thelle ne gji,
si mund te shpresojme te mbytur ne zi!!

Shpresa vdes e fundit.Një herë tjetër do të tregoj një histori shum origjinale ku vihet në dukje shpresa e njeriut.

respekte per ty!

[DI_ANA]

Shpresa lind dhe me te vdesim,
shpresa humb kur nen dhe tresim,
shpresa gjalle na mban ne jete,
a eshte valle kjo e vertete?!

Kerkojme shprese dhe kur nuk kemi,
se te gjalle duam te jemi,
kerkojme shprese,sa shume kerkojme,
me te bashke cdo gje luftojme...

[Ali Baba Tepele]

Kamë shumë shpresë;
Që të mos jeshë,
Ti e trishtuar dhe e vetmuar!

Kam shumë shpresë;
Që dashuria dhe lumturia,
Të vijnë tek Tyja!

Kam shumë shpresë;
Se e kupton,
Një zemër t'pa fajshme,
Kur dashuron!

Kam shumë shpresë;
Si asnjë tjetër,
Se edhe ti,
Me të vërtetë,
Je e ngroht në dashuri!

Kam shumë shpresë;
Dhe për gjithë jetën,
Kështu do mbesë,
Me shpres e besë!

[DI_ANA]

Te kesh veç shprese,jo nuk mjafton,
se vec me endrra asnji sjeton,
kur lodhesh teper dhe kur jep shume,
dhe endrrat vete zhduken ne gjume...!

Pushon nje dite dhe vetem fle,
asgje te bukur ne mendje ske,
te gjitha shpresat rane ne nje lume,
lumi harreses ,do thoja une..!

[Ali Baba Tepele]

Nuk je e sigurt për këtë!
Se nesër thua tjetër gjë!

[DI_ANA]

Ne boten time futem dhe shume gjera shikoj,
shikoj ato qe dua dhe dot nuk i shijoj,
shikoj sa thelle jam futur,sa shume qenkam harruar,
dhe kjo bote e imja per mua s,eshte kujtuar!

Sa keq qe jam harruar nga vete kjo bote e brendshme,
sa keq me duket vetja,asgje nuk eshte e kendshme,
me thuaj bota ime cfare duhet qe te bej,
me thuaj si te sillem,ti vetem mos me le?!

[Ali Baba Tepele]

Një ditë rojtar i vreshtit
E zuri një hajdut!
Të vinte në kuvenëd shum ai ju lut!
Hajduti i shkathët,
E mbajti për mesi,
Që roja budalla,
Të mos ikte nga vreshti!
Roja ngriti zërin,
I revoltuar shumë;
Tani ta marr vesh,
Më zure Ti, a Unë??

[DI_ANA]

Jemi ne nje bote,e jona ajo quhet,
nuk e shpjegoj dot,se gjej dot si thuhet,
nje bote ku drite dhe erresire shume ka,
nje bote ku kjo brenge nje plagosje la!

E kerkoj ilacin dhe sme ben asgje,
me le plot me dhimbje,me lot po me le,
e kerkoj sherimin po spo e gjej dot,
a mos valle nuk ka dhe po kerkoj kot?!

Erresire shume ka, sot ky shpirti im,
shikoj kete bote,oh sa shume po nxin,
kerkoj te ndez driten,po nuk e gjej dot,
te lutem ti ndizu,mi thaj pak keto lot!

Skllave e brenges behem dhe e kam shume frike,
se dua verbimin,po kerkoj pak drite,
me ndrico te lutem,vetem pak ndrico,
me ler te te shoh dhe pastaj ti shko!!

[Ali Baba Tepele]

Kërko zemër e etur,
Kërko lumturinë,
Se ajo na duhet,
Pa të dotë s'rrimë.

Porsi oksigjenin
Që fusim në gjak,
Fusim dashurinë
Për të jetuar gjatë.

Asnjë pasuri
Nuk ka vler në jetë,
Se sa dashuria
E thjeshtë, e vërtetë.

Ta mbajnë të pastër
Shum zëmra jan shuar,
Shum të tjera ikën
Dhe pa lulëzuar.

Atje ku bie zjarri
Çel një tjetër jetë,
Tjetër botë ngjallet
Forc e shpres na jepë.